Op 6 oktober ben ik naar het Militair Hospitaal geroepen om er nieuwe orders te ontvangen. Ik ben immers aangewezen om net als mijn collega J. Meyers de administratie van de ziekenhuizen en veldhospitalen van de kust te verzorgen. Op de terugweg ben ik getuige van een ontscheping van Engelse soldaten. De vluchtelingen komen in grote getale van Antwerpen waarvan het beleg is begonnen.
6 oktober
Op 6 oktober ben ik naar het Militair Hospitaal geroepen om er nieuwe orders te ontvangen. Ik ben immers aangewezen om net als mijn collega J. Meyers de administratie van de ziekenhuizen en veldhospitalen van de kust te verzorgen. Op de terugweg ben ik getuige van een ontscheping van Engelse soldaten. De vluchtelingen komen in grote getale van Antwerpen waarvan het beleg is begonnen.
0 Comments
5 oktober
Om vijf uur ’s morgens is het slecht weer. Een dame die naast mij ontbeet stelde voor om een brief van mij naar mijn Mélanie te brengen. Ik aanvaard het met dankbaarheid. De dame in kwestie heeft zich als taak gesteld om nieuws te brengen van personen die in streken wonen die onderworpen zijn aan de vijand naar hen die dat niet zijn. Deze weldoenster mag geprezen worden! Zij heet juffrouw Andrée Brives en is voorzitster van de Cercle Jeanne d’Arc. Zij is naar onze hoofdstad vertrokken met een brief voor mijn lievelingen. Moge zij hen kunnen bereiken en moge deze vriendelijke dame door haar toewijding niet in gevaar gebracht worden. 4 oktober
Het weer blijft nog altijd mooi, alhoewel de avonden en de nachten fris worden. Ik word naar het militair hospitaal geroepen waar ik het bevel krijg om het materiaal te beheren. Terugkomend van dit bezoek ben ik getuige van de landing van de omvangrijke Engelse troepen evenals van twee enorme marinekanonnen van 28 mm. In de namiddag krijg ik het bezoek van mevrouw Burger die zo vriendelijk is om me mee te delen dat een dame uit haar kennissenkring morgen naar Brussel vertrekt, en dat ze, indien ik dat wenste, mijn nieuws kon brengen naar mijn vrouw en mijn klein meisje. Met veel plezier aanvaardde ik dat aanbod. Mijn liefsten, hoe blij ben ik jullie te kunnen gerust stellen over mijn toestand. Hoe lang heb ik van jullie niets meer ontvangen! Gelukkig dat we van tijd tot tijd nieuws uit Brussel hebben dat ons gerust stelt over jullie. 2 oktober
We komen in Oostende aan op 2 oktober om 2.45 u. Op dit vroege uur kon ik er mij niet toe brengen om een slaapplaats te zoeken en ik beslis om evenals mijn reismakkers de rest van de nacht door te brengen in een treincompartiment. We openen een stilstaande trein en we installeren er ons. Om 6.30 u. ga ik naar mijn oude vriend Polydore Staels met de bedoeling om er mijn bagage te deponeren. Ik word er enthousiast onthaald door de ganse familie en word gedwongen met hen te lunchen en te dineren. Brave mensen! Ik vind ze terug zoals ik ze dag op dag tien jaar geleden in de goede stad Oostende heb verlaten. In welke omstandigheden kom iker nu aan. Gevlucht zoals we zijn voor de Teutoonse zondvloed, komen we er niets anders dan vluchtelingen tegen van over het ganse land. Onder hen veel uit Mechelen. Op het stadhuis waar ik naar toe ga om een logement te krijgen - omdat alles overvol zit -, ontvang ik een biljet voor het Hotel du Dornier op het Wapenplein waar ik me installeer. Om 20 uur ga ik naar de Universel[1]waar ik mijn oude Oostendse kennissen aan hun oude tafel terugvind. Natuurlijk praten we over de tijd waar we bijna alle avonden op dezelfde plaats zaten en over de gelijkenissen tussen vroeger en vandaag. Arm België, dat kleine hoekje van West-Vlaanderen is alles wat ons nog rest van ons vaderland. Voortgaande op mensenmassa in de Oostendse straten zou men zich in het volle seizoen wanen, maar als men wat nauwkeuriger kijkt, zijn het niet dezelfde mensen. Het zijn niet anders dan vluchtelingen. In lange rijen ziet men ze geladen met bagage van het station naar de steigers gaan van waar ze naar Engeland zullen gebracht worden. Dat gastvrije land heeft het op zich genomen om hen onderkomen en bestaansmiddelen te geven. Terwijl ik de Kapellestraat naar de zeedijk oversteek, wordt ik om de vijf voet tegengehouden door een of andere kennis. En altijd en opnieuw zijn het dezelfde vragen die men stelt: Welk nieuws? Denken jullie dat de Duitsers ooit hier zullen komen. Denk je niet dat het tijd is om verder te gaan! Etc… Vluchten, altijd vluchten, ziedaar ons perspectief en nochtans de enige bekommernis van onze landgenoten. [1]Een bekend Oostends restaurant waar Liessens tijdens zijn verblijf in Oostende regelmatig ging eten. 1 oktober
Na er op 1 oktober te hebben ontbeten, keer ik naar Lier terug waar het bombardement voortgaat. De projectielen vallen op dit ogenblik op het station dat de vijand wil vernietigen om de talrijke vertrekken van treinen daar te verhinderen. Op de Antwerpse steenweg horen we in de verte de aanvallen van de forten van de 1ste linie. Twee verkenningsballonnen, een Belgische en een Pruisische, vliegen door de lucht. Daarrond zien we de shrapnels onophoudelijk ontploffen. Op een bepaald ogenblik zien we een immense rookkolom in de richting van (het fort van, nvdr) Walem. Het is een van de munitiekamers die ontploft. Rond 15 uur haasten we ons naar Boechout waar het materieel sinds 15 uur dient opgeladen te worden. Reeds vanaf de avond (31 september) werd het materieel op grote karren geladen. Een na een zetten de treinen zich in beweging naar Oostende. Ik verlaat Boechout om 20.30 u. Wij passeren langs Hemiksem, Boom, Puurs, Sint-Niklaas, Gent en Brugge. Doordat ik de voorbije nachten niet veel geslapen heb, strek ik me uit op de bank van de wagon en slaap tot we in Puurs zijn. Juist de tijd om een bestuurder te zoeken om ons op deze plattelandslijn naar Sint-Niklaas te brengen. Vanaf dit laatste station tot in Gent slaap ik en ik word wakker in Gent Sint-Pieters waar ik me op een kilometer van het huis van mijn moeder bevind. Arme lieve moeder! Zal ze op haar leeftijd nog zo veel emoties kunnen verdragen? Indien ze had geweten dat ik zo dicht bij haar was, zou ze me ondanks het late uur in de nacht zeker op de trein komen bezoeken hebben. |
Archives
November 2018
|