Ik heb om 11 uur de trein genomen naar Wimereux, waar ik om 14 uur ben aangekomen. De generaal is zo vriendelijk geweest mij aan het station te laten ophalen met zijn wagen. Bij mijn aankomst bij hem stond gans de familie mij op te wachten op het terras. Ik zat nog in de auto wanneer hij mij reeds toeriep “Dag dokter, weest welkom.” Mijn onthaal kon niet hartelijker zijn. We dronken allen samen koffie op het terras en om 16 uur verliet de generaal ons om zijn hoofdkwartier te vervoegen. Tegen 17 uur maakte ik, samen met mevrouw en de juffrouw een wandeling naar Ambleteux. Na het souper werd er verzameld bij mevrouw en werd er een muzikale avond georganiseerd. Ik was nog maar pas een stukje op de piano aan het spelen toen er een kanonschot weerklonk. Ik accentueerde onmiddellijk mijn spel, om te beletten dat mijn toehoorders het zouden horen. Ik slaagde er een tijdje in, maar de explosies werden alsmaar feller dat men ze toch begon op te merken. Er vlogen talrijke vijandelijke vliegtuigen die over de stad vlogen om bommen te gooien en die beschoten werden. We zetten de avond echter voort en rond 11u30 trok iedereen zich terug.