Sedert 30 april houdt het goede weer aan. Op dit ogenblik heerst er een verstikkende warmte. Alles verdroogt op de velden. Als het niet vlug gaat regenen dreigt er een ramp.
Gisteren heb ik vernomen dat Emile Hambersin afgevoerd is met tuberculose. Gedurende drie jaar aan de vijandelijke kogels ontsnappen om dan overwonnen te worden door de bacil van Koch (toch ook een Duitser), kan er iets minder glorieus gebeuren? Arme Marie. Gelukkiglijk zal het nog een tijdje duren vooraleer ze het nieuws zal vernemen. Zonder deze vervloekte oorlog staat het vast dat de brave Emile aan deze verschrikkelijke ziekte zou ontsnapt zijn. De ene al wat vroeger dan de andere zal iedereen wel iets overhouden aan deze eindeloze campagne.
Deze namiddag werden we gezegend met een fors onweer, dat een paar uur duurde. Op dit ogenblik valt er een overvloedige, maar deugddoende regen. Die is welgekomen, want sedert 30 april is er geen meer gevallen. Er was overal watertekort.
Er wordt veel gepraat over ons vertrek uit deze sector, die zal overgenomen worden door de Fransen. Geduld.