Sint-Niklaas. Ik hoop dat deze heilige kindervriend mijn Mienken niet zal vergeten hebben. Wanneer toch zal ik deze dag zelf kunnen vieren? Aangezien ik niet buitenga, denk ik er in mijn kleine kamer de ganse dag aan. Zodra mijn dienst me wat ontspanning gunt, trek ik me in mijn kamer terug, terwijl het er verre van een paleis is. Voor zichzelf een aangenaam huis hebben waar mijn twee geliefden op me wachten, en dan op deze manier moeten leven, het is om te wenen als je zou zien in welk klein bed, nauw en laag, dat ik slaap, het zou je pijn doen, mijn lieve vrouw, ik twijfel er niet aan. En toch moet men geduld oefenen want het zal niet laatste winter zijn dat we op deze manier ons leven zullen doorbrengen.