7 oktober
​
Ik ben gisteravond om 20u40 in Parijs aangekomen en ben onmiddellijk naar hotel Montfleuri, avenue de la Grande Armée, nabij l’Etoile, gegaan. In de voormiddag maken we een wandeling in het bos, waar er veel volk was. Het is tenslotte toch zondag. De namiddag brengen we al praten door en ’s avonds souperen we op restaurant.

6 oktober

Regen en wind, grijs weer. Het is de dag van mijn vertrek. Ik verlaat Wimereux voor Parijs om 13u20. De dames hielden eraan me te vergezellen naar het station. Ik heb een mooie week in Wimereux doorgebracht. Vooraleer te vertrekken heb ik nog volgend gedichtje geschreven:

 Wimereux 
  
   Wimereux, séjour agréable ! 
  Quel charme de fouler ton banc 
   De galets moussus innombrables 
  Tes coquilles, ton sable blanc ! 
  Cet air si pur que je respire, 
  Cette eau qui miroite et bleuit, 
  Cette falaise que j’admire, 
  M’enchante et me réjouit. 
  Loin de combat et sa rage, 
  Dont ne me parvient plus le bruit, 
  Le calme serein de ta plage 
  Me réconforte et me sourit. 
  A cet hommage j’associe 
  Ambleteux, qui toujours dort, 
  Langoureusement assoupie,   
 Au pied de son antique fort.
Les jours vécus dans votre enceinte
Comptent parmi mes plus heureux,
Aussi, dans une même étreinte 
Je vous unis toutes les deux.

5 oktober
​
De storm houdt aan. Niettegenstaande de hevige wind maak ik toch een excursie naar de hoge klippen, die op geologisch vlak erg merkwaardig zijn. In de namiddag drinken we thee bij mevrouw Mallevé, echtgenote van de majoor van de genie. 

4 oktober
​
De storm neemt nog in sterkte toe. De zee is werkelijk mooi om zien. De golven slaan constant over de dijk en de ruïnes van het oude fort lopen constant onder. We brengen de namiddag door met dit spektakel gade te slaan en te praten.

3 oktober
​
Betrokken. Deze voormiddag maakten we een excursie naar Boulogne. Het is een mooie stad, interessant om te bezoeken. In de namiddag breekt een onweer los..

2 oktober

Het weer blijft prachtig. We vernemen dat de vliegtuigen gisteravond geprobeerd hebben het viaduct van Wimereux te vernietigen, maar ze zijn er niet in geslaagd. Vanmorgen wandeling op het strand, in de namiddag ontvangen we bezoek. Op nieuw muzikale avond. Rond 23 uur schijnt het weer om te slaan.

1 oktober
​
Ik heb om 11 uur de trein genomen naar Wimereux, waar ik om 14 uur ben aangekomen. De generaal is zo vriendelijk geweest mij aan het station te laten ophalen met zijn wagen. Bij mijn aankomst bij hem stond gans de familie mij op te wachten op het terras. Ik zat nog in de auto wanneer hij mij reeds toeriep “Dag dokter, weest welkom.” Mijn onthaal kon niet hartelijker zijn. We dronken allen samen koffie op het terras en om 16 uur verliet de generaal ons om zijn hoofdkwartier te vervoegen. Tegen 17 uur maakte ik, samen met mevrouw en de juffrouw een wandeling naar Ambleteux. Na het souper werd er verzameld bij mevrouw en werd er een muzikale avond georganiseerd. Ik was nog maar pas een stukje op de piano aan het spelen toen er een kanonschot weerklonk. Ik accentueerde onmiddellijk mijn spel, om te beletten dat mijn toehoorders het zouden horen. Ik slaagde er een tijdje in, maar de explosies werden alsmaar feller dat men ze toch begon op te merken. Er vlogen talrijke vijandelijke vliegtuigen die over de stad vlogen om bommen te gooien en die beschoten werden. We zetten de avond echter voort en rond 11u30 trok iedereen zich terug.