We nemen de trein aan het station Kruiske en rijden langs Klein Leisele, Beveren-aan-de-IJzer, Waaienburg, Vlamertinge en Ieper tot Wieltje. Vandaar trekken we als bepakte ezels tot voor de hoogte van Passchendaele, waar wij moeten bivakkeren. Het is 19.30 uur als wij er aankomen en het begint te motregenen. Wij spreiden onze tentzeilen op de kille, vochtige grond, kruipen dicht bij elkaar en slapen snel, ondanks de kou en de regen.
11 oktober
We nemen de trein aan het station Kruiske en rijden langs Klein Leisele, Beveren-aan-de-IJzer, Waaienburg, Vlamertinge en Ieper tot Wieltje. Vandaar trekken we als bepakte ezels tot voor de hoogte van Passchendaele, waar wij moeten bivakkeren. Het is 19.30 uur als wij er aankomen en het begint te motregenen. Wij spreiden onze tentzeilen op de kille, vochtige grond, kruipen dicht bij elkaar en slapen snel, ondanks de kou en de regen.
0 Comments
Wij vernemen dat Duitsland om vrede met goede voorwaarden vraagt. Mocht het maar waar wezen!
In de kerk van Leisele is er een dienst voor de afgestorven officieren en soldaten. We blijven in rust tot de 11de. In rustkantonnement in Gijverinkhove, gehucht Abeele, kamp van de Britten. Ik verneem dat Jules gewond is, maar gelukkig niet erg. Kon ik hem maar gaan bezoeken! Maar wij mogen ons kamp niet verlaten, want we kunnen op ieder ogenblik
weer opgeroepen worden. 2 oktober
We worden afgelost en brengen de nacht door in post Garnier en omliggende. De wegen zijn volgepropt met kolonnes voetvolk, ruiters, auto’s en wagens, zover het oog kan reiken. Langs beide kanten in de vlakte bivakkeren er troepen en paarden, zijn er keukens en werkplaatsen opgesteld en krioelt een ontelbare menigte. Voor zover je kunt zien, is het een krioelende mensenmassa waarin alle rassen zich vermengen. Tegen Poelkapelle komen wij 23 lichte Renaulttanks tegen. Hadden we die maar in Passchendaele kunnen hebben. Boven ons cirkelen tientallen van onze vliegtuigen. Het is nacht als we in onze oude stelling aankomen, maar het is onmogelijk ze te herkennen. Alles is zo veranderd: nieuwe wegen, nieuwe munitie en mondbehoeften hebben de plaats helemaal herschapen. Ook draaien wij er twee uur rond vooraleer elk zijn barak heeft gevonden. Ik laat me doodmoe op een brancard vallen en slaap een ferme roes uit tot ’s anderendaags 10.00 uur. 1 oktober
We blijven de hele dag in onze nieuwe stellingen in reserve. Felle beschieting buiten. De Bisschop gedood. ’s Avonds moeten wij vooruit in ‘grote wacht’ naar Most. |
Archives
November 2018
|