In alle vroegte waren er al troepenbewegingen. Om 6u werd er aan de andere kant van Aarschot grote strijd geleverd. Het station werd door de Duitsers gebombardeerd. Het peloton van mijn compagnie kreeg het bevel om terug te trekken. Rond 7u30 zag ik de laatste trein vertrekken. Rond 8u30 deed het gerucht de ronde dat bevel werd gegeven tot een algemene terugtrekking binnen de fortengordel rond Antwerpen.
De vluchtelingenstroom van burgers, die gisterenmorgen begon, hield nog steeds aan. Het was een afschuwelijk spektakel. Al die mensen met kar of kruiwagen, wenend, half gekleed, vol verdriet, vluchtend uit schrik voor de Duitsers, en de calvarietocht bleef maar duren, nog schrijnender.
Mijn compagnie trok terug langs zijwegen, links van de steenweg, die in Wezemaal uitkwamen. Daar zagen we troepen van verschillende regimenten, dusdanig was de terugtocht gedesorganiseerd, het leek meer op een wanordelijke vlucht Ik herinner mij dat we langs Rotselaar en Werchter langskwamen, om in de namiddag, met de compagnie in de buurt van St-Kathelijne-Waver uit te komen, waar we de nacht in een weide doorbrachten. Veel manschappen waren achtergebleven met pijnlijke voeten of om andere redenen. Door het stof zagen we er uit als negers en we leden grote honger en dorst. We hoorden dat het 26ste linie veel verliezen had geleden in Aarschot. We hebben ons die nacht verwarmd aan een vuur van struiken. We hebben praktisch niet geslapen, ondanks onze vermoeidheid.