Pauline Vanden Berghe werd geboren te Menen op 1 november 1870 als kind van een gegoede burgerfamilie. Ze werd onderwijzeres, maar toonde al vrij vlug een ruime belangstelling voor de ziekenverpleging, Van januari 1893 tot 1900 stond ze in het onderwijs in de lagere afdeling van de Kostschool van het H.- Hart te Ninove. Ze treed binnen in het klooster en geeft van 1900 tot 1910 les in het lager onderwijs van de vrije scholen te Pollare. Ze was een toegewijde en graag geziene onderwijzeres. In 1910 evenwel zou ze het onderwijs verlaten daar ze gelegenheid kreeg, verder te studeren voor ziekenverpleegster, een beroep waarvan ze al lang droomde.
Op 40-jarige leeftijd nam ze dienst in het burgerlijk hospitaal te Ninove. Terwijl ze door haar dagelijks werk in de praktijk een bekwame ziekenverzorgster was geworden bekwaamde ze zich toch verder door tijdens haar vrije tijd pakken medische studieboeken te verslinden.
Op 26 Maart 1912 verscheen ze voor de Centrale jury in het Bijlokehospitaal te Gent en behaalde er het diploma van ziekenverpleegster met grote onderscheiding.
Als verpleegster bleef ze werkzaam te Ninove waar de toenmalige voorzitter van de beheerraad in het Stedelijk Hospitaal, burgemeester dr. Behn, en de. geneesheer met wie ze samenwerkte, dr. August Carlier, vol lof waren over haar werk.
Toen tijdens de zomer van 1914 de oorlog zich als een lawine over ons land stortte, was ze een der eersten was om haar diensten bij het Rode Kruis aan te bieden. Ze werd onmiddellijk aan het werk gezet in het Rode Kruishospitaal van het Leopoldspark te Brussel.
In september werden hevige gevechten geleverd in de buitenste verdedigingsstellingen van Antwerpen, de zgn. 'grote aanval van Antwerpen'. In die dagen werkte Pauline als verpleegster in en rond de forten van Antwerpen. Haar voornaamste werkterrein was het hospitaal in de Van Schoonbeekstraat te Antwerpen. De laatste dagen van het beleg van Antwerpen trof men haar aan in het fort nr. 6 te Wilrijk, waar ze vooral geld en documenten van soldaten in veiligheid wist te brengen toen het fort in de handen van de vijand viel.
Pauline Vanden Berghe zal zich later in de oorlog nog onderscheiden op andere vlakken. We zullen er te gelegener tijd op terugkomen.
PVB
Op 40-jarige leeftijd nam ze dienst in het burgerlijk hospitaal te Ninove. Terwijl ze door haar dagelijks werk in de praktijk een bekwame ziekenverzorgster was geworden bekwaamde ze zich toch verder door tijdens haar vrije tijd pakken medische studieboeken te verslinden.
Op 26 Maart 1912 verscheen ze voor de Centrale jury in het Bijlokehospitaal te Gent en behaalde er het diploma van ziekenverpleegster met grote onderscheiding.
Als verpleegster bleef ze werkzaam te Ninove waar de toenmalige voorzitter van de beheerraad in het Stedelijk Hospitaal, burgemeester dr. Behn, en de. geneesheer met wie ze samenwerkte, dr. August Carlier, vol lof waren over haar werk.
Toen tijdens de zomer van 1914 de oorlog zich als een lawine over ons land stortte, was ze een der eersten was om haar diensten bij het Rode Kruis aan te bieden. Ze werd onmiddellijk aan het werk gezet in het Rode Kruishospitaal van het Leopoldspark te Brussel.
In september werden hevige gevechten geleverd in de buitenste verdedigingsstellingen van Antwerpen, de zgn. 'grote aanval van Antwerpen'. In die dagen werkte Pauline als verpleegster in en rond de forten van Antwerpen. Haar voornaamste werkterrein was het hospitaal in de Van Schoonbeekstraat te Antwerpen. De laatste dagen van het beleg van Antwerpen trof men haar aan in het fort nr. 6 te Wilrijk, waar ze vooral geld en documenten van soldaten in veiligheid wist te brengen toen het fort in de handen van de vijand viel.
Pauline Vanden Berghe zal zich later in de oorlog nog onderscheiden op andere vlakken. We zullen er te gelegener tijd op terugkomen.
PVB
RSS-feed
