Hoe kleingeestig is de mensheid! Wij maken hier een rivaliteit mee tussen soldaten die meewarigheid opwekt. Ik kan me gemakkelijk voorstellen dat men streeft om zichzelf op het schild te hijsen, maar de anderen er af halen om zichzelf te verheffen? Zij die aan het front zijn willen niet verward worden met hen die er zich achter bevinden, net alsof de laatsten zich in hun deel niet nuttig maken aan het gemeenschappelijk belang. Zijn degenen die dat bewonderenswaardig raderwerk achter het front bedienen, niet even verdienstelijk als de anderen en leveren zij ook niet hun bijdrage die even waardevol is als dat van de frontsoldaten. Zijn zij het niet die de mannen aan het front bevoorraden met uitrusting, wapens, munitie, levensmiddelen? Wat zou het leger zonder dit zijn? Men heeft toch mensen nodig om zich hiermee bezig te houden. Neen, men wil hun bijdrage niet erkennen, en men minacht ze zodanig dat men niet met hen wil verward worden. In het begin verbood men de soldaten achter het front om hetzelfde kaki uniform te dragen om hen zo te onderscheiden. Alleen de officieren hadden het recht om het nieuwe uniform te dragen. Maar hier was een verwarring mogelijk. Wat een verschrikkelijke misdaad! Men haastte zich om een kenteken uit te vinden in de vorm van een frontstreep, gedragen op de linkermouw en dit voor achttien maanden aanwezigheid aan het front. Voor zes maanden extra aan het front heeft men recht op een tweede frontstreep. Nadien moeten de Pruisen niets anders doen dan zich te gedragen. Men moest hun gesprekken horen die hierover handelen: ik heb er recht op, maar een andere niet omdat dit… omdat dat … Ziedaar na twee jaren veldtocht het altruïsme! Twee jaar oorlog die van alle Belgen broers hadden moeten maken, hebben niets anders gedaan dan de jaloezie groter te maken dan ooit. Ziedaar hoe de oorlog de karakters versterkt! En zeggen dat hetzelfde ook bij onze bondgenoten bestaat. Arme, arme mensheid!!!
7 juli
Hoe kleingeestig is de mensheid! Wij maken hier een rivaliteit mee tussen soldaten die meewarigheid opwekt. Ik kan me gemakkelijk voorstellen dat men streeft om zichzelf op het schild te hijsen, maar de anderen er af halen om zichzelf te verheffen? Zij die aan het front zijn willen niet verward worden met hen die er zich achter bevinden, net alsof de laatsten zich in hun deel niet nuttig maken aan het gemeenschappelijk belang. Zijn degenen die dat bewonderenswaardig raderwerk achter het front bedienen, niet even verdienstelijk als de anderen en leveren zij ook niet hun bijdrage die even waardevol is als dat van de frontsoldaten. Zijn zij het niet die de mannen aan het front bevoorraden met uitrusting, wapens, munitie, levensmiddelen? Wat zou het leger zonder dit zijn? Men heeft toch mensen nodig om zich hiermee bezig te houden. Neen, men wil hun bijdrage niet erkennen, en men minacht ze zodanig dat men niet met hen wil verward worden. In het begin verbood men de soldaten achter het front om hetzelfde kaki uniform te dragen om hen zo te onderscheiden. Alleen de officieren hadden het recht om het nieuwe uniform te dragen. Maar hier was een verwarring mogelijk. Wat een verschrikkelijke misdaad! Men haastte zich om een kenteken uit te vinden in de vorm van een frontstreep, gedragen op de linkermouw en dit voor achttien maanden aanwezigheid aan het front. Voor zes maanden extra aan het front heeft men recht op een tweede frontstreep. Nadien moeten de Pruisen niets anders doen dan zich te gedragen. Men moest hun gesprekken horen die hierover handelen: ik heb er recht op, maar een andere niet omdat dit… omdat dat … Ziedaar na twee jaren veldtocht het altruïsme! Twee jaar oorlog die van alle Belgen broers hadden moeten maken, hebben niets anders gedaan dan de jaloezie groter te maken dan ooit. Ziedaar hoe de oorlog de karakters versterkt! En zeggen dat hetzelfde ook bij onze bondgenoten bestaat. Arme, arme mensheid!!!
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
November 2018
|