Zondag 30 augustus 1914

Om 9 uren hoorde men roepen: "De jongens, die met de Duitsche meegereden zijn, zijn reeds in Geeraardsbergen." Eindelijk! Om 1 uren hoorde men wagens voorbij rijden. 't Waren ze en 't was : "Dag Tist, proficiat zelle" van hier en van daar. Na eens rond 't stad gereden te hebben ging iedereen uitspannen. Denzelfden dag nog waren de jongens nog niet uitgeklapt. Mr René De Cooman, die ook met een koppel paarden en wagen heeft moeten mede rijden, heeft zijne reis in de gazet 'Recht en Vrede' doen zetten, waarvan wij er nota van hebben.
Hieronder het artikel waarvan sprake.

Vrijdag 28 augustus 1914

Donderdag 27, in de stad niets te zien. Vrijdag zijn er maar 5 vliegers overgevlogen (Duitsche).

Woensdag 26 augustus 1914

Om 10 uren 's morgens was er weder een rumoer in de stad: "De Duitschers zijn daar!!" Een tweetal minuten daarna reden een tweehonderd wagens voorbij, getrokken elk door 7 kloeke paarden.

Dinsdag 25 augustus 1914

Nu vertrokken wij mede naar Ninove. Op onze weg hadden wij niets gezien. toen wij te huis kwamen waren wij alleen verheugd ons weder te zien en het eerste wat zij ons zegden was: "dat er 's vrijdags te vooren, den 21 augustus, Duitsche soldaten (paardevolk en voetvolk) doorgetrokken zijn. Van 4 uren in den namiddag trokken zij gedurig vooruit tot maandag 24 augustus ten 7 uren 's avonds zonder ophouden. Van deze die de zaterdag doorgereden zijn, zijn er een deel hier in Ninove blijven slapen, waarvan er tante Maria 4 Duitschers had en 4 Duitsche paarden. Den zondag namiddag, om 4 uren moest den knecht van tante Maria met twee paarden en den kamion tot Geeraardsbergen maar hij mocht lossen omdat de officieren zagen dat de paarden met den wagen niet op den berg konden (Nonkel Edward reed mede). Den zelfden dag en om dezelfde uur moest den knecht van tante Maria (Tist Belle) naar Lessen met een koppel paarden en den wagen van Mr charles Kieken. Maar lessen was verre verlegd. Hij heeft moeten meerijden tot Cambray. 's Maandags 24 augustus reden er van den vroegen morgen altijd Duitsche troepen voorbij. Ten 7 uren 's avonds was de stad eindelijk stil." Dinsdag 25 augustus was er in de stad niets te zien.

Maandag 24 augustus 1914

Zoo bleven wij hier tot dinsdag 25 augustus wanneer een knecht ons weserom kwam halen. (Mama wierd ongerust). Daags te vooren waren hier vluchtelingen uit Pamel, Denderleeuw, Teralphene, Liedekerke, Haeltert, Erembodegem, Denderhoutem en zelfs van Ninove gekomen, welke zegden dat de Duitschers al het mansvolk van 15 tot 80 jaren meenamen om loopgrachten te graven. Op dit geroep waren de inwoners van Wieze en omstreken naar Dendermonde gevlucht. Alleen een tiental inwoners (mansvolk) waren te Wieze gebleven, waaronder: Nonkel Raymond en zijne gasten.

Vrijdag 21 augustus 1914

't Was vacantie. Donderdag 20 augustus waren wij eens naar Wieze gereden om daar een weinig nieuws te weten. In deze omstreken was er niets te zien. 't Was vrijdag morgend. Om 9 uren 's morgens kwam een knecht uit Ninove ons halen. Juist maakten wij ons gereed om te vertrekken of daar hoorden wij het getrappel der Duitsche paarden. De lafaards hebben mijn rijwiel en nog eenige andere uit de buurt stuk gestoken en de banden vaneen geslagen, waarvan wij nog gedenkenis hebben (rijwielzakje en banden). Daarmede waren de bandieten de gaten uit. Nu liet Bonne Maman ons niet naar Ninove gaan en den knecht mocht alleen naar Ninove trekken.