Zondag 27 september 1914

Tusschen 9 ½ en 10 uren van den avond werd boven de stad, hoog in de lucht, een buitengewoon gedruisch gehoord. ’t Was als de stoom die uit een reusachtige ketel ontsnapt. Zelfde gedruisch werd eene tweede maal gehoord na 12 uren van den nacht, en eene lange, grote zwarte gedaante werd dan in de lucht gezien. Men veronderstelt dat het een Zeppelin was. Hij kwam dan van langs Appelterre en vloog in de richting van Brussel.

Dinsdag 22 september

Gisteren Maandag was het den eersten dag dat wij hier geen Duitsche soldaten gezien hebben. ’s Anderdaags Dinsdag 22 September waren hier om 1 uren ’s middags Belgische soldaten gekomen (De Garde-civique van Brussel; een 50man). Ook heeft er hier eene schermutseling plaats gehad.

Donderdag 3 september

Zoo bleven zij hier tot donderdag ’s morgens. Om 2 uren kwam men bellen, stampen en schoppen op de deur. Men moest natuurlijk niet vragen wie het was. Mama ging opendoen. De 6 soldaten kwamen binnen en het eerste wat zij vroegen was naar koffie. Na koffie gedronken te hebben moesten ze vertrekken.
Iets dat zonderling was, was dat zij ons niet verlaten hebben zonder ons een
hartelijke dank toe te sturen. Van dan af hebben wij hier niets gezien dan alle dagen kleine duitsche patrouilles van 6-7 man die tot in de statie en tot op het stadhuis eens kwamen, wat doen, dat weet niemand niet.

Dinsdag 1 september

Van 6 uren ’s morgens kwamen er Duitsche soldaten in de stad binnen (paardevolk, voetvolk en wagens). “Zij blijven hier”: hoorde men langs alle kanten roepen. Ja; om 9 uren kwam men bellen: 6 kloeke soldaten kwamen binnen gestapt en vroegen naar logement. Ja, voor 6 man antwoordden wij. Deze stapten binnen en gingen zich omkleden in de benedenste mouterij; daar ook hadden (zij) stroo en ambalagiegoed voor hun bed. Dan vroegen zij een kuipje water, wat zeep en eene handdoek om hun te wasschen. Daarna gingen zij slapen. Om 11 ure stonden zij op om te eten. Daarna wederom gaan slapen, om 4 uren koffie met boterhammen; daarna weerom gaan slapen, dan hun avondmaal nemen en vertrekken tot ’s anderdaags ’s morgens om 4 uren, wanneer de koffie moest gerede staan op de tafel. Het waren bakkers, en zij moesten des nachts gaan bakken.

Maandag 31 augustus 1914

Den maandag 31 augustus heeft het hier vol Duitschers gelegen, die denzelfden dag nog vertrokken waren.

Zondag 30 augustus 1914

Om 9 uren hoorde men roepen: "De jongens, die met de Duitsche meegereden zijn, zijn reeds in Geeraardsbergen." Eindelijk! Om 1 uren hoorde men wagens voorbij rijden. 't Waren ze en 't was : "Dag Tist, proficiat zelle" van hier en van daar. Na eens rond 't stad gereden te hebben ging iedereen uitspannen. Denzelfden dag nog waren de jongens nog niet uitgeklapt. Mr René De Cooman, die ook met een koppel paarden en wagen heeft moeten mede rijden, heeft zijne reis in de gazet 'Recht en Vrede' doen zetten, waarvan wij er nota van hebben.
Hieronder het artikel waarvan sprake.

Vrijdag 28 augustus 1914

Donderdag 27, in de stad niets te zien. Vrijdag zijn er maar 5 vliegers overgevlogen (Duitsche).

Woensdag 26 augustus 1914

Om 10 uren 's morgens was er weder een rumoer in de stad: "De Duitschers zijn daar!!" Een tweetal minuten daarna reden een tweehonderd wagens voorbij, getrokken elk door 7 kloeke paarden.

Dinsdag 25 augustus 1914

Nu vertrokken wij mede naar Ninove. Op onze weg hadden wij niets gezien. toen wij te huis kwamen waren wij alleen verheugd ons weder te zien en het eerste wat zij ons zegden was: "dat er 's vrijdags te vooren, den 21 augustus, Duitsche soldaten (paardevolk en voetvolk) doorgetrokken zijn. Van 4 uren in den namiddag trokken zij gedurig vooruit tot maandag 24 augustus ten 7 uren 's avonds zonder ophouden. Van deze die de zaterdag doorgereden zijn, zijn er een deel hier in Ninove blijven slapen, waarvan er tante Maria 4 Duitschers had en 4 Duitsche paarden. Den zondag namiddag, om 4 uren moest den knecht van tante Maria met twee paarden en den kamion tot Geeraardsbergen maar hij mocht lossen omdat de officieren zagen dat de paarden met den wagen niet op den berg konden (Nonkel Edward reed mede). Den zelfden dag en om dezelfde uur moest den knecht van tante Maria (Tist Belle) naar Lessen met een koppel paarden en den wagen van Mr charles Kieken. Maar lessen was verre verlegd. Hij heeft moeten meerijden tot Cambray. 's Maandags 24 augustus reden er van den vroegen morgen altijd Duitsche troepen voorbij. Ten 7 uren 's avonds was de stad eindelijk stil." Dinsdag 25 augustus was er in de stad niets te zien.

Maandag 24 augustus 1914

Zoo bleven wij hier tot dinsdag 25 augustus wanneer een knecht ons weserom kwam halen. (Mama wierd ongerust). Daags te vooren waren hier vluchtelingen uit Pamel, Denderleeuw, Teralphene, Liedekerke, Haeltert, Erembodegem, Denderhoutem en zelfs van Ninove gekomen, welke zegden dat de Duitschers al het mansvolk van 15 tot 80 jaren meenamen om loopgrachten te graven. Op dit geroep waren de inwoners van Wieze en omstreken naar Dendermonde gevlucht. Alleen een tiental inwoners (mansvolk) waren te Wieze gebleven, waaronder: Nonkel Raymond en zijne gasten.