Donderdag 21 maart
​
Rond 4u30 deze morgen zijn er 4 of 5 zware obussen dicht bij ons ontploft. Ik ben onmiddellijk opgestaan en bij het buitenkomen hoorde ik verschrikkelijk geschreeuw. Drie van die obussen kwamen neer vlakbij een barak waarin veel van onze mannen lagen te slapen. Bij een van de ontploffingen werd iemand aan het been geraakt. Er viel ook een obus op een paardenstal, op 100 m van ons. Daarbij werden 13 paarden op slag gedood. Iedereen van de compagnie liep naar Eggewaartskapelle, waar er niet werd geschoten. Iedereen installeerde zich daar in een oude boerderij. Veel mannen lagen bij de poort op een baal stro. Ik lag boven een paardenstal, in dezelfde hoeve. Onze veldkeuken was ook ter plaatse. Tamelijk mooi weer. Soep ’s middags en aardappelen om 17 uur. Om 18u30 is de compagnie vertrokken voor nachtwerk bij de voorposten van Beverdijk, waar het 7de linie zat. We waren terug om 2 uur. In de verte zagen wij dat er in de Duitse linies veel schrapnels afgeschoten werden op onze vliegtuigen, die de Duitse installaties achter de linies kwamen bombarderen. Nadat ik een boterham had gegeten en een tas warme koffie gedronken, ben ik gaan slapen.

Woensdag 20 maart
​
Om 7 uur vertrokken om te gaan werken op dezelfde plaats als gisteren. De helft van de compagnie is ziek. Terug om 13 uur. Aardappelen om 17 uur. ’s Avonds geschreven tot 21 uur. Er wordt verteld dat er bij de Duitse aanval op Oud-Stuivekenskerke de 18de ’s morgens een ganse compagnie karabiniers-cyclisten, behalve 6 man, gevangen is genomen. De Belgen namen 4 gevangenen.
 

Dinsdag 19 maart (Sint-Jozef, mijn naamfeest)
​
Om 8 uur verzamelt de compagnie om te gaan werken. We werkten aan een verbindingsgang achter de weg Pervijze- Ramskapelle. We waren terug om 14 uur. Praktisch elk uur beschoten de Duitsers de omgeving van het kantonnement. Om 18 uur aardappelen. Rond 3 uur de vorige nacht is er een grote Duitse obus gevallen op 3 meter van de barak die we de dag voordien verlaten hadden Ik ben vroeg gaan slapen want ik was doodop.

Maandag 18 maart
​
Om 3u30 hevig Duits bombardement over onze 1ste linies, met gasobussen en andere van groot kaliber. Er stond een zwakke wind die van achter ons kwam. Het duurde ongeveer een half uur, dan stopte het gedurende een kwartier en dan begon het opnieuw. Het gas was goed te ruiken zodat iedereen zijn gasmasker droeg. Er was ook een lichte mist. Het 2de bombardement duurde ook ongeveer een half uur. Vlak daarna hevig Duits bombardement rechts van onze post in de richting van Reigersvliet en Stuivekenskerke, waar de cavalerie en de cyclisten zitten. Tezelfdertijd ook bombardement links van ons naar de voorposten van Nieuwpoort toe. Er werden veel rode vuurpijlen gelanceerd, wat wou zeggen dat we door de Duitsers aangevallen werden. Onmiddellijk daarop begon er een barragevuur van onze kanonnen voor de aangevallen posten. Het bombardement duurde nog meerdere uren. Tegen de ochtend was er dichte mist, we zagen geen 5 meter voor ons. Tegen de middag was alles opnieuw kalm. Mooi zonnig weer. Veel vliegtuigen. Rond 16 uur hevig bombardement van onze kanonnen op de Duitse posten voor Nieuwpoort. De 6de divisie viel de Duitse posten aan (die wij waarschijnlijk de vorige dag verloren hadden). Bij vol daglicht werden er aanvalsvuurpijlen afgevuurd. Een half uur na het vallen van de avond werd ik afgelost door een post van de 6de compagnie van het 16de linieregiment en ben ik teruggekeerd naar de spoorweg, naar mijn peloton. Ik ben vergeten te vermelden dat ’s morgens rond 5 uur een sergeant van mijn peloton aan het hoofd gewond werd door een Duitse kogel aan het Berkelhof, een soldaat van het 1ste peloton werd getroffen in de arm. We keerden terug voor 6 dagen piket. Overal was er gasreuk. We zitten in het kantonnement (barakken) “Ma Campagne” in Avekapelle. In de namiddag, vooraleer het 2de bataljon was vertrokken naar de loopgraven om ons bataljon af te lossen, is er grote Duitse obus neergekomen nabij de barak van de majoor van het 2de bataljon. De majoor werd op slag gedood en twee soldaten gekwetst. Gans de omgeving was beschoten door Duitse stukken met ver bereik. We waren pas een half uur terug wanneer de Duitsers opnieuw de omgeving van onze barakken bombardeerden. We zijn onmiddellijk verder getrokken naar Eggewaartskapelle toe, waar we plaats vonden. Ik kreeg een kleine barak nabij de stallen van de cavalerie. ’s Nachts bleven de Duitsers bombarderen, maar dat heeft me niet belet om te slapen als een engel.

Zondag 17 maart
​
In de voormiddag schoonmaakkarwei. Mooi weer. Pervijze is gedurende twee uur gebombardeerd geweest met obussen van groot kaliber. Om 14u30 vergadering van de gegradeerden bij de commandant van de compagnie inzake de diensten in de voorposten ‘s avonds. Avondeten om 16u30. Bij het vallen van de avond ben ik naar de voorpost bij de hoeve van de Weduwe getrokken, samen met mannen van het 2de peloton. Ik heb de 1ste sergeant van de 2de compagnie afgelost. ’s Nachts moest iedereen de wacht houden en klaar zijn om te schieten bij het minste alarm. Tamelijk kalme en heldere nacht.

Zaterdag 16 maart
​
Mooi weer in de voormiddag. Niets te doen. Veel vliegtuigen, die levendig beschoten worden. De ene helft van de compagnie heeft van 9 tot 12 uur gewerkt en de andere van 15 tot 18 uur (vullen van zakken met aarde bij de Berkelhofhoeve. Ik ben niet mee geweest. De veldkeuken staat in de loopgraven zelf, langsheen de spoorweg, links van het station van Pervijze. Ook ’s avonds niets te doen.

Vrijdag 15 maart
​
Rond 4 uur ’s ochtends werd het donkerder. Daarom schoot ik af en toe een lichtkogel af. Wanneer het klaar werd hield nog 1 man op 3 de wacht, de anderen mochten uitrusten in de schuilplaatsen. Mooi weer. Veel vliegtuigen. Overdag durfde niemand naar de post komen of buitenkomen, want ze zouden gemakkelijk gezien worden door de Duitsers. De dichtstbijzijnde Duitse post bevindt zich op een 800 meter van de onze. Bij valavond is een post van de 3de compagnie ons komen aflossen en zijn we teruggekeerd naar de loopgraven bij de Berkelhofhoeve, waar we al onze rommel achterlieten en het peloton tot 22 uur ging werken aan de versterking van de hoeve van de Weduwe. Dan zijn we teruggekeerd naar de loopgraaf in het zuidelijk deel van de sector van het 16de, een beetje voorbij de ruïne van het station van Pervijze. Ik zit in schuilplaats 21. Na een stukje gegeten te hebben, ben ik onmiddellijk gaan slapen.

Donderdag 14 maart
​
In de voormiddag opkuisen en recuperatie rondom de loopgraven. Om 15 uur vergadering van de gegradeerden in de schuilplaats van de commandant van de compagnie in verband met de diensten in de voorposten van ’s avonds. Bij het vallen van de avond is de compagnie naar de voorposten getrokken, iedereen op de vooraf aangewezen post. Ik ging opnieuw naar de hoeve van de Weduwe, met 4 mitrailleurs en 4 grenadiers met handgranaten. Ik loste de 1ste sergeant van de 2de compagnie af. ’s Nachts hield iedereen de wacht. Tamelijk heldere nacht, erg kalm. Mijn post is omringd door water.

Woensdag 13 maart
​
Ik heb tamelijk lang geslapen. Een man per peloton trekt de wacht op in de loopgraven. In de voormiddag opruiming van de loopraven en de boorden. Erg mooi weer. Onze veldkeuken is geïnstalleerd achter de loopgraven, op de steenweg Pervijze-Ramskapelle. Drie maaltijden per dag; ’s morgens koffie, ’s middags soep en om 16u30 of 17 uur aardappelen met een frikadel. ’s Avonds zou de compagnie gaan werken, maar dat werd afgeblazen. Zwak bombardement, maar naar Ieper toe tamelijk hevig ’s avonds.

Dinsdag 12 maart

Van 9 tot 10 uur inspectie van de gasmaskers door de commandant van de compagnie. Nadien voorbereiding om te vertrekken. Na de soep ben ik naar de loopraven vertrokken, samen met een korporaal en een soldaat per peloton, voor de overname van het materiaal en de diensten. We zitten op dezelfde plaats als de 22ste februari. Nu zit ik in schuilplaats 78. Een half uur na aankomst is de compagnie gaan werken in de voorposten, tot 23 uur. Mooie nacht en er werd niet veel geschoten. Ik ging niet mee naar het nachtwerk. Ik ben om 22 uur gaan slapen.