Zondag 30 augustus

Koffie om 5u en om 6u is de compagnie gaan werken in Broechem, in de fortengordel (loopgrachten graven, e.d.). Ikzelf moest bij de kolonel van het 6delinie blijven, om de orders voor mijn compagnie over te brengen. Overdag geen enkel bevel. Veel orders ’s avonds, maar vermits mijn compagnie reeds teruggekeerd was van hun werkzaamheden moest ik niet ver lopen. Om 22u zat mijn dienst erop en kon ik gaan slapen.


 

Zaterdag 29 augustus

Tijdens de nacht hebben alle onderofficieren om beurt wacht gelopen en gepatrouilleerd. Ik heb weer veel vluchtelingen gezien. We hadden veel moeite om aan kranten te geraken. Men vertelde veel over de oorlog. Om 13u werd onze compagnie afgelost en keerde terug naar het kantonnement. Het eerste paar laarzen werd aan de soldaten uitgedeeld. We kregen elke dag soep en aardappelen. Vremde is een klein dorp waar niets bijzonders te zien  is.

Vrijdag 28 augustus

Vier koks maakten soep en koffie. In de voormiddag poetsen en ’s namiddags heeft onze compagnie de wacht opgetrokken aan de rand van het dorp. De
zogenaamde kantonnementswacht, om de orde en de veiligheid van de troepen in rust in het dorp te garanderen, en ook om mogelijke spionnen aan te houden.

Donderdag 27 augustus

Ik werd ’s nachts wakker en dacht bij mezelf. “Deze nacht is het mijn verjaardag. Ik word 25, maar helaas zal ik niet bij degenen zijn die me lief zijn, om die dag samen te vieren.
We werden in alle vroegte gewekt en mijn compagnie vertrok dit keer opnieuw binnen  de fortengordel. Enorm veel troepen. De voorpost van onze colonne heeft een licht gevecht geleverd tegen enkele ulanen, die met mitrailleurs uitgerust waren. Er werd onmiddellijk alarm geslagen en we hebben ons verspreid langs de rechtse kant van de weg waar de fusillade vandaan kwam. Een Duitse ruiter werd gedood. We zijn terug op weg gegaan. Nog steeds veel vluchtelingen langs de wegen. We zijn door de stad Lier getrokken en hebben de weg naar Boechout en Antwerpen genomen tot aan de weg naar Vremde. Ons bataljon heeft daar gekantonneerd. Ikzelf verbleef in een balzaal, waar we minstens met 60 man waren. Nadat we iets gegeten hadden, hebben we ons gewassen, het was al donker. We zijn vroeg gaan slapen.

Dinsdag & woensdag 25 & 26 augustus

Ik lag gans de nacht te dromen en sliep slecht. Ik lag voortdurend na te denken over het lot van mijn ouders en zij die me zo lief was, en waar de oorlog mij zo bruusk van gescheiden had.
In de voormiddag was er inspectie van de wapens en het reserveproviand (een pak beschuiten en een doos vlees). Na het middagmaal zijn we in slagorde vertrokken. Ons regiment bestond uit 3 bataljons van 4  compagnies. Deze keer gaan we de Duitsers bekampen; we vragen niet beter. Na enkele oponthouden en de doortocht van verschillende dorpen, zijn we bij het vallen van de avond bij Werchter aangekomen, waar onze artillerie lelijk te keer ging. Andere regimenten waren ons al voorafgegaan. Nadat we een uur gewacht hadden in een korenveld, achter een haag, kregen we bevel om naar Wespelaar-Tildonk op te rukken en het met ons bataljon te bezetten. Onderweg zag ik meerdere door Duitse kogels getroffen soldaten. Het was een donkere nacht.
Enkele verkenners gingen ons vooraf en bereikten het dorp. Nadat ze de meeste huizen doorzocht hadden, rukten wij op. Toen merkte ik tot mijn ontzetting de huizen in puin, het vernielde station en een ganse wijk in vuur en vlam, allemaal het werk van de Duitsers. Onze compagnie kreeg het bevel om een bos aan de andere kant van het dorp te bezetten en te doorzoeken en de brug over het kanaal Leuven-Lier te behouden. Ikzelf bezette met 6 man een post in het bos. Van zodra een post van onze compagnie de brug bereikte, brak er een hevig vuurgevecht los. De Duitsers waren daar. We zagen ook de vuurhaarden in de buurt. De post trok zich terug, en toen ze ons bereikten liep ik hen ook achterna want ik hoorde overal roepen om ons terug te trekken. We kwamen bijna allemaal tegelijkertijd in het dorp aan, waar de 3 andere compagnies in rust lagen. Onze commandant bracht verslag uit bij de majoor, waarna we op dezelfde missie teruggestuurd werden. Zo gezegd, zo gedaan. Er ontbraken reeds meerdere manschappen. Bij het begin van het bos hoorden we een aanhoudend geschel. Ik bezette opnieuw met 6 man de post in het bos, terwijl de rest van de compagnie zich naar de brug begaf. De nacht ging voorbij zonder dat we aan slaap toekwamen, maar er waren evenmin incidenten te melden. Maar bij dageraad werd onze post bij de brug door de Duitsers beschoten vanuit het huis van de sluiswachter en van de andere kant van het kanaal. De positie bleek onhoudbaar. De majoor werd ervan verwittigd en onze compagnie werd afgelost en we rustten uit nabij het station van Wespelaar-Tildonk, dat volledig in puin lag. We hoorden van alle kanten schieten. Rond 10u hebben we ons verspreid tussen het dorp en de brug. Ik ben vele Belgische dode soldaten gepasseerd. Zeer gevaarlijke positie. Een uur later kregen we bevel terug te trekken naar de andere kant van het dorp. Bombardement van onze artillerie. De kogels vlogen ons om de oren. Meerdere van onze compagnie zijn gewond of vermist. We kregen bevel de strijd te staken en terug te keren. ’s Avonds hebben we gekantonneerd in Putte, in een steenbakkerij, waar we een baal hooi kregen. Iedereen was uitgeput, en had honger en dorst. Bij het appel ontbraken er 7 van de 30 manschappen van mijn sectie. Ik ben gaan slapen om 22u. We hielden onze kleren aan.

Maandag 24 augustus

Ik sliep tamelijk goed op het hooi. Van 9 tot 11 exercitie in velduitrusting. Allerhande geruchten deden de ronde: de Duitsers bezetten Leuven en Brussel, en rukken op naar Frankrijk via Ninove, Geraardsbergen en Oudenaarde. Met pijn in het hart dacht ik aan al degenen die mij dierbaar waren in mijn geboortedorp, waar de Duitsers misschien doorgetrokken waren en alles op hun doortocht platgebrand hadden. Wat een droevig lot staat hen wellicht te wachten!! Dat de goede God er moge voor zorgen dat ze gans de oorlog van rampspoed mogen gespaard blijven. Ik voelde een soort haat in mij opkomen en was belust op wraak. Ik dacht aan iedereen en dat maakte mij ongerust. In de namiddag rust. Nog steeds veel troepen bewegingen in de stad. Rond 20u ben ik gaan slapen.

Zondag 23 augustus

’s Morgens nam ik mijn dienst bij de compagnie, als sectiechef, terug op. In plaats van één sergeant per compagnie, was er slechts één per bataljon nodig. Die beschikte over een fiets. Van 10 tot 11 exercitie in velduitrusting (drill en aanval). In de namiddag ben ik met mijn vriend, René De Troyer uit Heldergem, in Lier gaan wandelen.

Zaterdag 22 augustus

Gans de dag in de weer geweest om orders te kopiëren en over te brengen naar mijn commandant. De mannen van mijn compagnie kregen
wapenexercities buiten de stad.

Vrijdag 21 augustus


We hebben tamelijk lang geslapen, de laatste dagen hadden ons immers afgemat. We rustten uit in Lier, terwijl andere eenheden de vijand ophielden. ’s Middags kreeg ik het bevel me bij de majoor te voegen, om de orders te kopiëren en aan onze commandant over te brengen. Nu verbleef ik bij burgers, waar ik gratis eten kreeg en in een goed bed sliep. Ik vervulde nu een vertrouwensopdracht. Tijdens de momenten van verpozing ging ik de stad bezichtigen. Ook hier overal troepen. Rond 22u30 ben ik gaan slapen.

Donderdag 20 augustus


Bij het ochtendgloren zijn we vertrokken; deze keer ordelijk, ik zag praktisch gans het regiment. We trokken op kantonnement naar Lier. We kwamen nog steeds overal vluchtelingen tegen, allemaal triestig en meelijwekkend. Alle inwoners van Lier stonden buiten om ons toe te juichen. Onze compagnie werd in een schuur ondergebracht, waar we op hooi sliepen. Veel andere eenheden, vooral die van de 2de L.D.D.A. waren er ook gekantonneerd, zowel in huizen, hangars, scholen, e.d.. Gans de dag door, en zelfs ’s nachts was het een komen en gaan van troepen.