Maandag 30 april
​
Alhoewel we worden gewekt om 6 uur mogen de zieken en gekwetsten in bad blijven liggen tot het ontbijt om 7u30. Van 7u30 tot 8u30 doet een verpleger, die voordien soldaat was de schoonmaak van de zaal. Om 8u30 doktersvisite en nadien verzorging van zieken en gewonden door verplegers van het hospitaal tot 11u30. Dan soep met vermicelli, boterham, rosbief en cider. Elke dag van 13 tot 17 uur mogen we gaan wandelen in de tuin van het hospitaal en op maandag en donderdag mogen we naar het dorp en omgeving gaan. Ik heb ervan geprofiteerd om de stad te bezoeken. Ik ging samen met een soldaat van het 5de linieregiment, genaamd Van De Velde Emile van Lokeren. En een andere soldaat die 28 maanden krijgsgevangene was geweest in Duitsland, maar die had weten te ontsnappen, met de hulp van twee Duitse burgers. Het was een uitstekende en warme dag. Op 200 m van het hospitaal is er een (natuurlijke) waterval van een dertigtal meter hoog. Er zijn ook veel rotsen en klippen in de omgeving. De stad Mortain, of eerder het dorp is erg klein. Een kerk, een hoofdstraat en 2 à 300 huizen, dat is alles. Op een hoogte nabij het dorp staat een kleine kapel op de rotsen. Bij helder weer kan men van daaruit Mont Saint-Michel zien, dat in zee ligt, op 43 km van Mortain. Ik ben naar boven geweest, maar door de felle zonneschijn kon ik niet ver zien. Beboste en heuvelachtige omgeving. Ik keerde terug rond 16u45. Appel om 16u50 en avondeten om 17 uur: zwarte bonen, een boterham en cider. Nadien briefwisseling en lectuur. Morgen begint de maand mei.

Zondag 29 april
​
Opstaan, ontbijt en verzorging zoals de 27ste. Mooi weer. Ik heb om 8u30 de mis bijgewoond in de kapel van het hospitaal. Nederlandse preek. Middagmaal: rijstsoep, een boterham en cider. Wandeling in de tuin. Avondeten: zwarte bonen, een boterham en een glas cider. Nadien briefwisseling en lectuur van boeken uit hospitaalbibliotheek.

Zaterdag 28 april
​
Opstaan, ontbijt en verzorging op dezelfde tijdstippen als gisteren. Erg mooie, zonnige dag. Middagmaal: groentesoep, een portie vlees, een boterham en cider. We mogen zoveel cider drinken als we willen, maar hij is erg zuur, het is net azijn. In de namiddag wandeling in het park. Om 17 uur aardappelen, een boterham en cider. Nadien lectuur en geschrijf. We zijn hier ver weg van de kanonnen.

Vrijdag 27 april
​
Om 6 uur wordt opstaan geblazen. Ik heb zeer goed geslapen in mijn knusse bed, wit als sneeuw. We mogen tot 7 uur in bed blijven liggen. Om 7 u30 ontbijt in de zaal: een kwart brood met een portie boter en een tas koffie. We wassen ons in de waszaal, die voorzien is van kraantjes. Om 8u30 doktersvisite dat duurde tot 11u30 en dan van 14 tot 16 uur, want er lagen veel zieken en gekwetsten. Rond 10 uur kwam een dagbladhandelaar uit Mortain Franse kranten van Parijs verkopen. Om 11u30 groentesoep, een portie vlees, een boterham en een glas cider. Om 14 uur verdeelde de postbode van het hospitaal de briefwisseling. In de namiddag wandeling in het park. Om 17 uur avondeten: aardappelen met wortelen, een boterham en een glas cider. Nadien briefwisseling en lectuur. Om 19 uur doet de postbode nogmaals zijn ronde. Naar bed om 20 uur.

Donderdag 26 april
​
Gedurende de nacht heb ik slecht geslapen. Wanneer ik keek hoe laat het was, was het 5u30. Enkele minuten later is de trein aangekomen in het station van Flers. Er waren 2 spoorlijnen: een naar Granville en een naar Caen. Vijf minuten nadien zijn we vertrokken. Het was een lijn met dubbel spoor. Het volgende station was dat van Cerisy-Belle-Etoile, van waaruit nog een andere spoorlijn vertrok. Om 6 uur kwamen we langs het station van Montsecret-Vassy. Heuvelachtige regio. Om 6u25 aangekomen in Vire. Daar was ook een lijn naar Parijs. Vertrokken om 7u20. Veel bebossing. Om 8u25 aangekomen in het station van Les Maures en er vertrokken om 9 uur. Enkel spoor en heuvelachtige streek. Uiteindelijk zijn we om 10u30 aangekomen in Mortain-Neufbourg, waar iedereen de trein heeft verlaten. In het station waren 2 Duitse krijgsgevangenen aan het werk. De zieken die konden stappen gingen te voet en de anderen werden per brancard naar het Belgisch militair hospitaal gedragen, op een kwartier van het station. We werden naar een zaal gestuurd waar we ons ziekenbriefje moesten afgeven. We moesten ook onze broek en jas uitdoen. In de plaats kregen wij een zomerjas en andere broek. Daarna onderzoek door een dokter, die ons ook een zaal aanwees. Ik lig op de 3de verdieping, zaal 9, bed 8. Rond 12u30 middagmaal in de feest- en eetzaal. We kregen zwarte bonensoep, een boterham en een glas cider. Het hospitaal is gevestigd in een groot gebouw van 4 verdiepe-ingen, dat voor de oorlog een schoolinstituut was. Er zijn veel zalen en in de mijne staan 34 bedden. Iedereen had een klein kastje om onze kleine spullen in op te bergen. Rond het hospitaal ligt een grote tuin, waarin we alle dagen van13 tot 17 uur mogen wandelen. In de tuin stond een soort rots waarop een beeld van de Heilige Maagd staat, die het kindje Jezus op de arm draagt. De omgeving was erg heuvelachtig en bebost. Mooi weer. Om 17 uur avondeten: aardappelen met zwarte bonen, een boterham en een glas cider. Van 17u30 tot 19u30 geschreven. Om 20 uur appel in de kamers door middel van een klaroen. De klaroenblazer was tegelijkertijd ook de kok van de troep. Ik ben om 20u30 gaan slapen. Ik heb een goed bedmet 2 matrassen gevuld met wol, een hoofdkussen, eveneens met wol gevuld, 2 splinternieuwe witte lakens en ook 2 nieuwe dekens en een bedovertrek, ook gevuld met wol. Er staat ook een kachel in de zaal en er is elektrische verlichting. Om 21 uur worden de lichten gedoofd. 

Woensdag 25 april
​
Opstaan om 5 uur. Ontbijt om 5u30. Om 6 uur zijn we ons uniform en kleine bezittingen gaan halen en hebben we ons aangekleed in hetzelfde lokaal waarin we ons bij onze aankomst uitgekleed hebben. Elke vertrekker kreeg een hospitaal in Frankrijk aangewezen, voor mij was dat Mortain. Ik had nog nooit van die stad gehoord. Om 6u30 heeft een camion van het Belgische Rode Kruis ons naar het doorgangshospitaal, nabij het station van Calais, gevoerd. Er kwamen nog veel zieken uit andere hospitalen in Calais aan. Er werd me gezegd dat we allemaal naar het ziekenhuis van Mortain gingen. Er waren een paar honderd zieken en gekwetsten. Om 7u15 namen we een Belgische ziekentrein die klaar stond. Ik telde een vijftiental wagons van 3de klasse, een restauratiewagon, een goederenwagon en twee locomotieven. In mijn wagon waren 21 zieken, waaronder 4 andere sergeanten. In de wagon waren geen compartimenten. Banken en bagagedragers waren weggehaald. Langsheen de portieren waren steunen voor de brancards aangebracht, 3 boven mekaar, per portier. Overdag werden de brancards weggenomen en kregen we een strozak om op te zitten. Om 7u45 vertrekt onze trein nar het binnenland van Frankrijk. Ik keek voortdurend naar buiten om zo veel mogelijk belangrijke zaken van de reis te noteren. Na enkele minuten zag ik een bord met de aanduiding: station van Les Fontinettes, richting Boulogne. Die richting gingen we dus uit. Een beetje verderop waren er Duitse krijgsgevangenen aan het werk aan een uitbreiding van een goederenstation. Om 8u50 passeerden we Gihen (waarschijnlijk Pihen nvdr), met in de omgeving meerdere grote steengroeven. Er waren veel gevangenen bezig keien, steenslag en stenen te kappen, nodig om de wegen achter het front te repareren, die de Duitsers hadden kapotgeschoten. De regio was erg mergelachtig. Om 10u40 reden we door het station van Boulogne-sur-Mer, dan door een tunnel. Een beetje verder was er een groot goederenstation, waar veel transport gebeurde. De trein stopte vaak. Nabij Etaples staan er veel grote Engelse tenten- en barakkenkampen. Recruten waren aan exercitie bezig op een groot plein. Verderop een groot Engels kerkhof, waarin de soldaten begraven waren die in het hospitaal overleden waren. Grote Engelse ziekenhuizen en veel ziekenwagens van het Engelse Rode Kruis. Van 11u45 tot 12 uur stonden we stil in het station van Etaples, waar er veel opslagplaatsen van voedingswaren van het Engelse leger zijn. De Engelsen zorgden er ook voor veel verkeer. Om 13u10 kwamen we aan in Noyelles-sur-Mer. Veel Engelse soldaten waren er goederen aan het uitladen. Een Engels vliegtuig vloog boven de omgeving. Daar vertrokken om 13u20. Aankomst in Abbeville om 13u35 en er vertrokken om 13u45. Enkele minuten later zag ik een twintigtal schepen van het Engelse Rode Kruis aangemeerd liggen in de Somme. De streek is ook erg mergelachtig. Om 15u05 kwamen we links van ons langs het station van Amiens. Halte van een tiental minuten in de buurt van het station. In het station waren meerdere Duitse krijgsgevangenen aan het werk. Om 15u45 voorbijgekomen in Saleux. Heuvelachtige streek. Om 16u25 voorbij Conty en om 17u40 het station van Saint-Omer-en-Chaussée. Om 18 uur kwamen we aan in Beauvais, een grote stad. De rook kwam er uit vele fabrieksschouwen. Daar vertrokken om 18u15. Om 19u05 aangekomen in Méru, waar we 10 minuten halthielden. Om 19u40 kwamen we langs Versan. Er was een groot depot van spoorwegmateriaal, volledig gemonteerd. Er lag ook een grote hoeveelheid ongevulde obussen. Een beetje verderop merkte ik tot mijn verbazing prikkeldraad en loopgraven op. Waarschijnlijk daterend uit het begin van de oorlog. Ik vermoed dat de Duitsers toen tot niet ver van hier doorgedrongen zijn. Om 20u05 passeerden we het station van Chaponval. Twee minuten nadien reden we over de Oise, waar voor het ogenblik gevochten wordt. Van 20u15 tot 20u25 haltgehouden in het station van Epluches. Er zijn opslagplaatsen van hout, kolen en ander materiaal voor het front. Het was dan avondschemering. Om 20u50 aangekomen in Achères. De verpleger van onze wagon heeft de brancards geplaatst om ons te slapen te leggen. We kregen een deken, maar het was er warm genoeg door de stoomverwarming. Afgaand op het aantal sporen moet Achères een groot station zijn. We zijn er vertrokken rond 21 uur. Ik lag op de middelste brancard. Ik zag niets meer van de omgeving, het was te donker geworden. In de wagon brandden twee petroleumlampen. De trein reed nog steeds voort. Ik ben in slaap gevallen. 

Dinsdag 24 april
​
Zelfde uren van opstaan, ontbijt n verzorging. Er is een nieuwe zieke binnengebracht in onze zaal, zodat alle 25 bedden nu bezet zijn. Om 11u30 groentesoep, een biefstuk, een boterham en een glas bier. Prachtige dag. Wandeling in de namiddag. Om 17 uur aardappelen met wortelen, een boterham en een glas bier. Morgen gaan alle zieken en gekwetsten, behalve degenen met een geslachtsziekte naar een ander Belgisch hospitaal in Frankrijk overgebracht worden. Ik heb nog niet vermeld dat er bij het bombardement op Calais, gedurende de nacht van de 20ste op de 21ste, een Duitse obus is gevallen dichtbij de houten kapel van het hospitaal, een honderdtal meter van onze barak.

Maandag 23 april
​
Opstaan om 6u30. Ontbijt om 7 uur. Alle zieken zaten in onderbroek en hemd in de zaal. In de voormiddag doktersvisite en verzorging. Rond 11 uur zijn 10 nieuwe zieken in de zaal aangekomen. Om 11u30 groentesoep, een frikadel, een boterham en een glas bier. Zeer mooi weer. Zalen 23,24 en 25 liggen vol zieken die een geslachtsziekte hebben opgelopen bij de vrouwen van lichte zeden. Het schijnt dat ze er erg aan toe zijn, sommigen onder hen zijn rot. Dat moet afschuwelijk om zien zijn. In de namiddag wandeling tussen de barakken. Om 17 uur aardappelen met wortelen, een boterham en een glas bier. Naar bed om 20 uur.

Zondag 22 april
​
Omstreeks 6 uur lieten de verplegers ons opstaan om voor enkele dagen naar een hospitaal in Calais te gaan. Ontbijt om 7 uur: een boterham en warme koffie. Rond 8 uur kwam een dokter die gisteren onze fiche had ingevuld, op de fiche vermelden in welk hospitaal we moesten opgenomen worden. Er zijn in Calais veel ziekenhuizen. Op mijn fiche stond: Hôpital de la Porte de Gravelines. Om 9 uur is een ziekenwagen van het Engelse Rode Kruis, bestuurd door een Engels meisje, gekleed als een Engelse soldaat, ons komen ophalen en heeft ons naar bovenvermeld hospitaal gevoerd. Het lag net buiten de stadsmuren, nabij de baan naar Gravelines. We werden naar een zaal geleid, waar we alles moesten afgeven, behalve ons ondergoed. De rest ging gedesinfecteerd worden en de pakjes gingen in een zaal bewaard worden, om ze te kunnen meenemen wanneer we het hospitaal verlaten. Als kledij kregen we een zwarte kapotjas een paar pantoffels. Een verpleger heeft me barak nr. 35, en daarin bed nr. 21 aangewezen. Er staan 25 bedden, maar er zijn slechts 13 zieken. Er staan wel 50 barakken en er worden er nog steeds bijgebouwd. Rond 11 uur doktersvisite en verzorging door een geneesheer van het ziekenhuis. Om 11u30 erwtensoep, een biefstuk, een boterham en een glas bier. Er brandt een kachel in de barak. Mooie zonnige dag. In de namiddag wandeling tussen de barakken. Avondeten om 17 uur: witte bonen, een boterham en een glas bier. Van 17u30 tot 20 uur lectuur en briefwisseling. Om 20 uur moeten we gaan slapen, het is nog klaar. Goed bed met springveren, een matras, een hoofdkussen, 2 lakens en 4 dekens.

Zaterdag 21 april
​
Opstaan om 6 uur. Ontbijt om 7 uur. Van 9 tot 11 uur verzorging van de zieken en doktersvisite door een onderluitenant-geneesheer en de majoor-hoofdgeneesheer van het hospitaal. Ikzelf en 4 andere zieken, waaronder nog een 1ste sergeant-majoor van het 5de linieregiment, gedeeltelijk verlamd, worden naar een hospitaal in Frankrijk doorverwezen. Een zieke die genezen verklaard werd moest zijn compagnie vervoegen. ’s Middags soep met vermicelli, een portie vlees en een boterham. Na het middageten voorbereiding op het transport naar het andere hospitaal, want om 14u30 ging een ziekenwagen van het Rode Kruis ons komen halen. Als soldij krijg ik hier 0,40 fr per dag. Ik wacht dus op de ziekenwagen, het is nu 12u40…Om 15 uur is de ziekenwagen ons komen halen en heeft ons naar het station van Izenberge gevoerd. Bij het uitstappen moesten we onze wapens en andere bezittingen afgeven. Ons uniform en een paar kleine zaken mochten we meenemen. We moesten nu wachten op de ziekentrein die pas tegen 18u30 naar Frankrijk zal vertrekken. We hebben gewacht in een zaal, waar we ook gegeten hebben, waarna er een fonograaf speelde. We waren er met een zeventigtal zieken en gekwetsten van allerlei regimenten. Rond 18u30 hebben we in de trein plaatsgenomen, in Belgische 3deklassewagons, er waren er een tiental. Degenen die niet konden lopen, werden door verplegers op brancards op de trein gedragen. De trein is omstreeks 19u05 vertrokken in de richting van Calais. Tussen 20 en 21 uur stonden we stil in Adinkerke-De Panne, waar nog zieken en gekwetsten voor het Belgisch hospitaal in Frankrijk, binnenkwamen. Belgische dokters begeleidden de ziekentrein. Als verlichting waren er 2 petroleumlampen per wagon en er waren ook 2 verplegers per wagon. Om te eten kregen we beschuiten en een tas koffie. Om 23u45 zijn we aangekomen in Calais. Iedereen heeft de trein verlaten en we werden naar het doorvoerhospitaal, 20 m verderop, gestuurd. Er stonden meerdere barakken met bedden voor de zieken en gewonden. Nadat we een boterham en koffie hadden gekregen, heb ik vers ondergoed aangetrokken en hebben de verplegers ons een bed aangewezen (bed met springveren, een matras, een hoofdkussen, 2 lakens, 2 dekens en een sprei). Er staan een vijftiental bedden per zaal. Afgelopen nacht hebben Duitse torpedoboten Calais bestookt met een honderdtal obussen. Om 1u30 ben ik gaan slapen.