Zondag 22 april
Omstreeks 6 uur lieten de verplegers ons opstaan om voor enkele dagen naar een hospitaal in Calais te gaan. Ontbijt om 7 uur: een boterham en warme koffie. Rond 8 uur kwam een dokter die gisteren onze fiche had ingevuld, op de fiche vermelden in welk hospitaal we moesten opgenomen worden. Er zijn in Calais veel ziekenhuizen. Op mijn fiche stond: Hôpital de la Porte de Gravelines. Om 9 uur is een ziekenwagen van het Engelse Rode Kruis, bestuurd door een Engels meisje, gekleed als een Engelse soldaat, ons komen ophalen en heeft ons naar bovenvermeld hospitaal gevoerd. Het lag net buiten de stadsmuren, nabij de baan naar Gravelines. We werden naar een zaal geleid, waar we alles moesten afgeven, behalve ons ondergoed. De rest ging gedesinfecteerd worden en de pakjes gingen in een zaal bewaard worden, om ze te kunnen meenemen wanneer we het hospitaal verlaten. Als kledij kregen we een zwarte kapotjas een paar pantoffels. Een verpleger heeft me barak nr. 35, en daarin bed nr. 21 aangewezen. Er staan 25 bedden, maar er zijn slechts 13 zieken. Er staan wel 50 barakken en er worden er nog steeds bijgebouwd. Rond 11 uur doktersvisite en verzorging door een geneesheer van het ziekenhuis. Om 11u30 erwtensoep, een biefstuk, een boterham en een glas bier. Er brandt een kachel in de barak. Mooie zonnige dag. In de namiddag wandeling tussen de barakken. Avondeten om 17 uur: witte bonen, een boterham en een glas bier. Van 17u30 tot 20 uur lectuur en briefwisseling. Om 20 uur moeten we gaan slapen, het is nog klaar. Goed bed met springveren, een matras, een hoofdkussen, 2 lakens en 4 dekens.
Omstreeks 6 uur lieten de verplegers ons opstaan om voor enkele dagen naar een hospitaal in Calais te gaan. Ontbijt om 7 uur: een boterham en warme koffie. Rond 8 uur kwam een dokter die gisteren onze fiche had ingevuld, op de fiche vermelden in welk hospitaal we moesten opgenomen worden. Er zijn in Calais veel ziekenhuizen. Op mijn fiche stond: Hôpital de la Porte de Gravelines. Om 9 uur is een ziekenwagen van het Engelse Rode Kruis, bestuurd door een Engels meisje, gekleed als een Engelse soldaat, ons komen ophalen en heeft ons naar bovenvermeld hospitaal gevoerd. Het lag net buiten de stadsmuren, nabij de baan naar Gravelines. We werden naar een zaal geleid, waar we alles moesten afgeven, behalve ons ondergoed. De rest ging gedesinfecteerd worden en de pakjes gingen in een zaal bewaard worden, om ze te kunnen meenemen wanneer we het hospitaal verlaten. Als kledij kregen we een zwarte kapotjas een paar pantoffels. Een verpleger heeft me barak nr. 35, en daarin bed nr. 21 aangewezen. Er staan 25 bedden, maar er zijn slechts 13 zieken. Er staan wel 50 barakken en er worden er nog steeds bijgebouwd. Rond 11 uur doktersvisite en verzorging door een geneesheer van het ziekenhuis. Om 11u30 erwtensoep, een biefstuk, een boterham en een glas bier. Er brandt een kachel in de barak. Mooie zonnige dag. In de namiddag wandeling tussen de barakken. Avondeten om 17 uur: witte bonen, een boterham en een glas bier. Van 17u30 tot 20 uur lectuur en briefwisseling. Om 20 uur moeten we gaan slapen, het is nog klaar. Goed bed met springveren, een matras, een hoofdkussen, 2 lakens en 4 dekens.
RSS-feed
