Het vriest elke nacht dat het kraakt. Algemeen appel van de school in uitgaansuniform om 9 uur. Soldij na het appel. ’s Middags soep. In de namiddag ben ik naar Zuydcoote geweest, een klein dorp op 40 minuten van de barakken. Ik zag er veel Franse soldaten van het transportkorps. Er zijn ook twee militaire kerkhoven, het eerste, een kleintje, met graven van Senegalezen, Marokkanen en Algerijnen, die gestorven zijn voor Frankrijk. Het andere dat veel groter is, met minstens 200 graven, is het burgerlijk kerkhof van Zuydcoote, naast de kerk. Ik werd gefotografeerd door een verpleegster van het hospitaal van Zuydcoote, naast het graf van haar broer. Het kanaal van Duinkerke naar Veurne, dat langs Zuydcoote stroomt, is helemaal dichtgevroren. Ik keerde terug om 16 uur terug naar de barakken langs de duinen en de zee. IJsschotsen langsheen het strand. Meerdere oorlogsschepen, waarvan twee grote. Om 16u30 aardappelen. ’s Avonds ben ik me gaan vermaken in de militaire kantine.