Gans de compagnie heeft van 8 tot 11 uur gewerkt aan de verbindingsgangen en loopgraven achter de 1ste linie. Om 14 uur vergadering voor de kaders bij de kapitein inzake de diensten in de voorposten van morgenvoormiddag. Pervijze, dat we heel goed kunnen zien vlakbij de spoorweg, lijkt op een dorp dat helemaal vernield werd door het vuur. Er blijven slechts stukken muur overeind. Bij het vallen van de avond ben ik mijn post van morgenvroeg gaan verkennen. Het 1ste en 3de peloton gaan de grote wacht optrekken bij de Schildersbrug, op de weg van Pervijze naar Schoorbakke en mijn peloton, het 2de, bij Berkelhof. Ik zit in de hoeve van de Weduwe. We hebben er toegang toe via een loopbrug, die begon links van het segment van het 16de linieregiment. Na een kwartier komen we links loopgraven 51 en 52 tegen, bemand door 12 soldaten en 1 sergeant. Vier minuten verder ligt de hoeve Berkelhof in puin en vlak daarachter een loopgraaf waarin de grote wacht gehouden wordt en nog 10 minuten verder mijn post, in de hoeve van de Weduwe, ook helemaal in puin, maar men had er een kleine loopgraaf gegraven van 30 m lang. In de omgeving overal water en we zitten nog steeds ver weg van de Duitse posten. De eerste Duitse post die ik voor mij zie, zit ook in een hoeve in puin, genaamd de Varkenshoeve, op 8 à 900 m van ons vandaan. Mijn post bevat 2 mitrailleurs Colt, 2 machinegeweren, 4 grenadiers en 1 signaalgever. Na de post te hebben geïnspecteerd, ben ik naar mijn schuilplaats gegaan. Nadien avondeten, nog wat gelezen en dan onder zeil.