Rond 1 uur ’s nachts moest iemand van corvee van de 6de compagnie ons koffie brengen, omdat ons eten en koffie vervoerd werden met de kar van de compagnie tot aan de straat, dus halfweg tussen het kanaal en onze posten. De man is ons echter vergeten, zodat we geen koffie hadden. Overdag mochten we uitrusten, slechts 1à 2 man hielden de wacht. We zitten in de weiden tussen Langemark en Sint-Jan. We kunnen de loopgraven niet zien, hier en daar slechts oude betonnen schuilplaatsen van de Duitsers, waarin hun kanonnen gestaan hebben, voor het Engelse offensief van 1917. Overdag erg kalm. De Duitsers schoten niet, maar onze artillerie wel en veel. Bij het vallen van de avond heeft iemand van de corvee van de 6de compagnie ons aardappelen, vlees en koffie gebracht. Daarna is de 2de compagnie naar de voorposten getrokken, om het 1ste peloton af te lossen. Ik ben naar post A gegaan, samen met 4 grenadiers, 1 mitrailleur en 1 machinegeweer. Het is een hoeve in puin, waarnaast een grote Duitse schuilplaats voor kanonnen staat. Tamelijk kalme nacht. Enkele Duitse mitrailleursalvo’s en enkele granaten. Ik schoot veel lichtkogels af. ’s Nachts bleef iedereen wakker. Overdag slechts 1 man. De Duitse posten bevinden zich op 200 à 300 m van de onze, in bomkraters. De hoeve waarin ik zit heet Hoeve Von Werder. In de omgeving lopen enorm veel Engelse kleine spoorlijnen, zelfs bij de Duitsers. Voordien zaten de Belgen 4 à 5 km verderop, maar door de terugtocht van de Engelsen rechts van Ieper, zijn ze hier ook enkele kilometers moeten terugtrekken. Overdag erg kalm. Vanaf mijn post kon ik in de verte heel goed het Duitse front zien, want we zitten op een kleine heuvel. Omstreeks 11 uur werden we afgelost door een post van het 3de peloton en zijn we in reserve teruggekeerd. Gegeten bij onze terugkeer en dan gans de nacht in een half afgewerkte loopgraaf, voor de schuilplaats. Aanhoudend bombardement van onze artillerie op de Duitse posten. De Duitse kanonnen riposteerden niet.