Donderdag 22 maart
​
Vannacht heeft het gesneeuwd en deze morgen, rond 7u30, sneeuwde het nog altijd. Er lag 1 à 2 cm sneeuw. Enkele uren later was de sneeuw echter gesmolten. Van 9 tot 11 uur exercitie op de wegen in de buurt van het kantonnement. Zeer, zeer koud. Om 11u30 heeft de postbode brieven rondgedeeld. Ik kreeg een brief van Benoit Tuybens, waarin wat nieuws stond over mijn dorp (Appelterre-Eichem), slecht nieuws helaas! De brief was van daar verstuurd in januari laatsleden. Er stond in dat er in Eichem 109 mannen gedeporteerd waren door de Duitsers, niemand wist waarheen. De windmolens kunnen het graan niet meer malen, de Duitsers eisen alle graan in de regio op. Ook enkele huwelijken: Cyrille en Marie Clerebaut, Sidonie Rampelberg en Sidonie Renders, mijn nicht. Dan was er Marie Schutijzer, een jong meisje van 21, die een kind kreeg met een stalknecht. Zeer triestig en een nog slechter lot valt te vrezen. Geen nieuws over mijn ouders. De brief maakte me zeer droevig.

Woensdag 21 maart
​
Er zitten kleine beestjes, namelijk luizen en vlooien, in het stro. Koude temperatuur, af en toe vriest het wat. Van 9 tot 10 uur inspectie van de gasmaskers. Van 10 tot 11 uur exercitie met het geweer. Om 15 uur inspectie van reserveproviand en verbandzakje. ’s Avonds sneeuw.

Dinsdag 20 maart
​
We bleven lang op onze strozak liggen. Zeer slecht weer, praktisch de hele dag regen. Om 14u30 inspectie van de wapens. Om de tijd te doden speelden de mannen met de kaarten in het stro. Bijna niemand ging naar buiten. De dichtstbijzijnde dorpen, Vinkem en Wulveringem, liggen op 20 minuten van ons kantonnement. We beschikken over twee lantaarns om het kantonnement te verlichten.

Maandag 19 maart
​
We waren terug in de barakken om 12u30. Eerst een beetje gegeten en dan tegen 1 uur ’s nachts gaan slapen. Vandaag gaan we voor 24 dagen in grote rust naar Wulveringem of Vinkem. Ik ben om 7 uur opgestaan. Om 9 uur is de compagnie vertrokken. Mijn bataljon was bij mekaar. We gingen op weg van de barakken, via Babbelaar, de brug van Fortem, Alveringem, Nieuwe Herberg, de steenweg naar Veurne, tot aan de Kruisstraat, waar we gekantonneerd werden in een schuur op 500 m van die straat naar Vinkem. We lagen boven de koeien en de paarden, onder een strooien dak. Om iets te zien moesten we gaten in het dak maken. Smerig stro om op te slapen. We zijn tegen 12u30 aangekomen. Veel wind en vuil stof. De mobiele keuken stond op een tiental minuten van ons, in een andere boerderij, waar de mannen hun eten moesten gaan halen. ’s Avonds deden we ons schrijfwerk. Het was zeer koud in ons kantonnement.

Zondag 18 maart
​
Om 12u30 waren we terug in onze schuilplaats en hebben we ons onmiddellijk te slapen gelegd. Onze compagnie zou in de tegenaanval gaan in geval de Duitsers onze loopgraven of luisterposten zouden innemen. Ik heb gespapen tot de middag. Het was arm in onze schuilplaats. Zonnig, maar felle wind. Om 19 uur verzameling, en rotten gevormd 200 m verder achter een loopgraaf. Dan zijn we onmiddellijk aan het werk gegaan in een loopgraaf 100 m achter de voorste linie. De mannen noemen deze loopgraaf de “Boulette”, omdat ze er vorige week slechts enkel een frikadel te eten kregen in plaats van twee en aardappelen. Per twee man moesten er 80 zandzakjes gevuld worden. Zakken openhouden en opvullen met aarde. We werkten helemaal blootgesteld. Af en toe vloog er ons een Duitse kogel om de oren. Om 22u30 zijn we gestopt met werken, direct naar de rotten gegaan en dan weergekeerd naar de barakken van 3 dagen geleden. Onderweg zag ik een soldaat van de 6de compagnie die tijdens het werk ’s avonds door een Duitse kogel was gedood. We keerden op dezelfde kolonneweg nr 2 terug. Tamelijk heldere nacht. Zwakke kanonnade. 

Zaterdag 17 maart
​
Om 4 uur ’s morgens zijn de mannen van corvee koffie gaan halen. Van 8 tot 12 uur hebben de beschikbare mannen van de compagnie een loopgraaf van de 3de linie (loopgraaf 20 en 21) hersteld. Zonnig. Geallieerde en Duitse vliegtuigen in de lucht. Kanonnade van onze artillerie op de Duitse stellingen. Bij het vallen van de avond zijn we ons avondeten en proviand voor ’s anderendaags gaan halen. Van 20 uur tot 12u30 hebben we een verbindingsgang gegraven tussen de 2de en de 1ste linie. Vuil werk in de modder. Niemand had zin om te werken. Aanhoudende fusillade.

Vrijdag 16 maart
​
De nacht duurde lang en we hadden kou, vooral aan de voeten. Bij dageraad, rond 5 uur ben ik, samen met 8 man en1 grenadier, naar een schuilplaats in de 1ste linie getrokken. De korporaal, 1 grenadier en 2 man zijn achtergebleven. Kilometerpaal 18,450 km was vlakbij de schuilplaats. Elke 50 m was gemarkeerd. Na ontbeten te hebben heb ik me te slapen gelegd, of beter gezegd proberen te rusten tot ’s middags, want slapen was verboden in de 1ste linie. Tegen de middag is een man van mijn sectie, soldaat Edouard Van Ormelingen van de klasse 1914 en geboren in Wellen, en die samen met mij naar Fécamp is geweest voor het examen van grenadier, gewond geraakt in de luisterpost, door een Duitse kogel, die dwars door zijn keel ging. Nadat de korporaal die bij hem was in post D, had getelefoneerd is er onmiddellijk een brancardier van het Rode Kruis hem gaan halen en is met hem de IJzer overgestoken. De Duitsers die in een post op 100 m daar vandaan zaten hebben niet op hen geschoten, waarschijnlijk omdat ze de armband van het Rode Kruis van de brancardier hadden opgemerkt.  De wonde leek ernstig te zijn en hij werd afgevoerd naar een hospitaal achter de linies. In de namiddag heb ik de sector van het 16de linie bezocht, die ging van kilometerpaal 17,950 m tot deze van 19 km, waar de sector van de 5de divisie begon. Ik zag ook de Minoterie, aan de rand van de stad Diksmuide, die stevig versterkt was door de Duitsers, en die er mitrailleurs op gemonteerd hadden. De linkerkant van de sector van het 16de ging een beetje over de spoorlijn Diksmuide-Kaaskerke. Diksmuide was goed zichtbaar, er bleven enkel ruïnes en stukken muur van over. Om de Duitse loopgraven te observeren gebruiken we periscopen, zodoende moesten we ons hoofd niet laten zien, dat was veel te gevaarlijk. Overdag bleef het tamelijk kalm, slechts nu en dan weerklonken er geweerschoten. Bij het vallen van de avond ging ik terug naar dezelfde post met dezelfde mannen. Om 20 uur werden we afgelost door de 6de compagnie en zijn we teruggekeerd naar loopgraaf nr 15, in de 2de linie. De rest van de compagnie zat er al, ze waren ook afgelost door de 6de compagnie. We hadden daar een sterke schuilplaats uit gewapend beton, waar we met 8 in zaten. Onmiddellijk gingen de mannen van corvee koffie, aardappelen en 2 frikadellen per man halen, evenals proviand voor ’s anderendaags, op de baan Oudekapelle-Kaaskerke, waar de mobiele keuken opgesteld stond. Tegen 23 uur waren ze terug. Gegeten en dan gaan slapen om 23u30. Nu mochten we wel slapen.

Donderdag 15 maart
​
Om 9 uur inspectie van ons gerief door de luitenant en theorie in openlucht. Door de hevige wind voelde het koud aan. Voorbereiding om vanavond voor 3 dagen naar de loopgraven te trekken. Om 16 uur aardappelen met een biefstuk. Om 18 uur is de compagnie vertrokken naar de loopgraven. Het was de eerste keer dat ik naar de nieuwe sector ging. We marcheerden de hele tijd over loopplanken tot aan de loopgraven. De weg wordt colonneweg nr. 2 genoemd. Halverwege kruisten we de baan van Oudekapelle naar Kaaskerke en Diksmuide. Van 2 km voor de 1ste linie liepen we in een verbindingsgang en af en toe door een tunnel. De compagnie bezet de loopgraven van de 1ste linie en bemand ook de 4 luisterposten over de IJzer. De 1ste linie bevindt zich op de linkeroever. Ikzelf ben samen met 1 korporaal, 2 grenadiers en 10 man, naar post C getrokken. We staken met een vlot de IJzer over. Rechts van de compagnie zit de 5de divisie en links het 6de linieregiment. We waren ter plekke om 20 uur. Onze post bevindt zich op ten hoogste 300 m van de Duitse post. Er werd van weerszijden constant geschoten met geweer en mitrailleur. Iedereen was waakzaam. Af en toe schoten we ook en lanceerden lichtkogels, want de nacht was nogal donker. Het was ook erg koud, het vroor hard.

Woensdag 14 maart
​
Om 7 uur ontbijt met warme koffie. In de voormiddag schoonmaak van het kantonnement. Mooi weer. ’s Middags rijstsoep zonder vlees. Om 14 uur inspectie van de wapens. Om 16u30 aardappelen met twee frikadellen. ’s Avonds naar de militaire kring.
 

Dinsdag 13 maart
​
Om 1 uur ’s morgens zijn we vertrokken uit Adinkerke-De Panne via de nieuwe spoorlijn met enkel spoor met als eindstation Waaienburg (nabij Roesbrugge). We kwamen langs Moerhoek en Elzentap en arriveerden om 2 uur in het station van Isenberghe, waar mijn ploeg, samen met nog andere zijn uitgestapt. We hebben onmiddellijk onze compagnie vervoegd, die voor 3 dagen van piket was in dezelfde barakken als deze wanner we op 25 februari vertrokken zijn naar Fécamp. We gingen langs Isenberghe op de weg Isenberghe-Nieuwe Herberg, Alveringem, brug van Fortem, Babbelaar en dan uiteindelijk onze barakken om 4u30. Iedereen sliep nog en onze plaatsen van voorheen waren nog vrij. Ik ben onmiddellijk gaan slapen en ben opgestaan om 11u30. Mooie zonnige dag. Aardappelen met twee frikadellen gegeten om 16u30. ’s Avonds amusement in de militaire kantine, vlakbij Babbelaar, op 25 minuten van het kantonnement. Om 20 uur was ik terug. Avondappel om 20u30.