Zaterdag 9 februari
​
Opstaan en koffie om 3 uur. Om 4u30 ben ik vertrokken om de 3de compagnie af te lossen in de post aan de hoeve van de Weduwe. Dezelfde weg genomen als de 6de. Overdag houden 3 mannen de wacht. Er zitten veel waterhoentjes in de overstroomde gebieden. Zeer kalm. Felle en onweerachtige wind. We maakten een vuurtje met hout in een oude emmer. We konden de Duitse posten zien in de boerderijen in puin. Eens het donker werd ging een man het eten halen. ’s Nachts bleef iedereen wakker. Erg donkere nacht, met nog steeds felle wind. Ik lanceerde veel lichtkogels af. Er werd geen schot gelost.

Vrijdag 8 februari
​
Werken van 8 uur tot 11u30 aan dezelfde loopgraven. Soep ’s middags en aardappelen o 16 uur. Daarna vergadering van de kaders met het oog op de dienst in de voorposten van morgenvoormiddag. Iedereen moet naar dezelfde post, ik ook. ’s Avonds regelen van de dienst. Naar bed om 21 uur. Tamelijk donkere nacht, maar het blijft overal kalm.

Woensdag 6 februari
​
Opstaan en koffie om 3u30. Om 5 uur ben ik vertrokken naar mijn post, via het loopplankenpad. Ik heb er de mannen van de 3de compagnie afgelost Overdag houden 3 man de wacht, de anderen rusten uit. Erg kalm, geen obussen, geen kogels. Felle wind. ’s Avonds is een van mijn mannen het eten gaan halen bij de keuken. ’s Avonds en ’s nachts blijft iedereen waakzaam. Af en toe schieten we een lichtkogel af. Vanaf middernacht tot 4 uur hevige regen. Dat is vervelend en zo duurt de nacht lang. We horen niets, behalve het gieren van de wind. Erg donkere nacht. Veel lichtkogels links en rechts. Er werd niet geschoten, we zagen toch niets.

Dinsdag 5 februari
​
Gans de compagnie heeft van 8 tot 11 uur gewerkt aan de verbindingsgangen en loopgraven achter de 1ste linie. Om 14 uur vergadering voor de kaders bij de kapitein inzake de diensten in de voorposten van morgenvoormiddag. Pervijze, dat we heel goed kunnen zien vlakbij de spoorweg, lijkt op een dorp dat helemaal vernield werd door het vuur. Er blijven slechts stukken muur overeind. Bij het vallen van de avond ben ik mijn post van morgenvroeg gaan verkennen. Het 1ste en 3de peloton gaan de grote wacht optrekken bij de Schildersbrug, op de weg van Pervijze naar Schoorbakke en mijn peloton, het 2de, bij Berkelhof. Ik zit in de hoeve van de Weduwe. We hebben er toegang toe via een loopbrug, die begon links van het segment van het 16de linieregiment. Na een kwartier komen we links loopgraven 51 en 52 tegen, bemand door 12 soldaten en 1 sergeant. Vier minuten verder ligt de hoeve Berkelhof in puin en vlak daarachter een loopgraaf waarin de grote wacht gehouden wordt en nog 10 minuten verder mijn post, in de hoeve van de Weduwe, ook helemaal in puin, maar men had er een kleine loopgraaf gegraven van 30 m lang. In de omgeving overal water en we zitten nog steeds ver weg van de Duitse posten. De eerste Duitse post die ik voor mij zie, zit ook in een hoeve in puin, genaamd de Varkenshoeve, op 8 à 900 m van ons vandaan. Mijn post bevat 2 mitrailleurs Colt, 2 machinegeweren, 4 grenadiers en 1 signaalgever. Na de post te hebben geïnspecteerd, ben ik naar mijn schuilplaats gegaan. Nadien avondeten, nog wat gelezen en dan onder zeil.

Maandag 4 februari
​
Opstaan en koffie om 2 uur. Om 3u30 verzameling voor de compagnie en om 3u45 voor 6 dagen vertrokken naar de loopgraven. Een mars van 2 uur, waarvan 1 uur door de velden. Het was erg vermoeiend. De compagnie bezet de loopgraven aan de spoorlijn, juist links van het station van Pervijze. Het was er degelijk, ik zit in schuilplaats 27, samen met nog 4 mannen. Op 2 passen van mijn schuilplaats zijn er 3 graven van onbekende soldaten, gestorven voor het vaderland. Langsheen de spoorweg zijn er nog veel graven, bijna allemaal van onbekenden. Het is erg kalm. Het eten wordt in de loopgraven zelf verdeeld. De keuken bevindt zich net achter de loopgraaf van de 1ste linie aan de spoorlijn. In de namiddag heeft elk peloton gedurende 1u30 gewerkt aan de boorden van de loopgraaf. We zitten hier ver van de Duitsers, misschien wel op een uur hiervandaan, want hun 1ste linie ligt langsheen de IJzer, maar ze hebben wel vooruitgeschoven posten in boerderijen in puin. Aardappelen o 16u30. Nadien niets meer te doen. De wachters, een per peloton waken. ’s Avonds schoot onze artillerie enkele obussen af. Ik ben om 21 uur gaan slapen, na wat gelezen te hebben.

Zondag 3 februari
​
Geslapen tot 9 uur. Om 10 uur de mis bijgewoond in de kleine kantine van de lansiers, op 200 m van onze barakken. Er waren veel soldaten aanwezig. Soep ’s middags. Om 13 uur algemeen appel. In de namiddag voorbereidingen treffen om naar de loopgraven te gaan. Om 16u30 aardappelen. Nadien gelezen in het bureau, dichtbij de kachel. Om 20 uur naar bed, het zal maar voor een paar uur zijn.

Zaterdag 2 februari
​
Gaan baden in Kortewilde, nabij Steenkerke, aan de brug over het kanaal Veurne-Lo, van 10u30 tot 12 uur. Een mars van 1u15. We waren terug om 13 uur, dan soep. Om 14u30 inspectie van de verbanddozen. ’s Avonds naar de kantine in Eggewaartskapelle. Op mijn strozak om 21 uur.

Vrijdag 1 februari
​
Opstaan en ontbijt om 4u30. Om 5u30 is de 7de compagnie van het 16de ons komen aflossen en de compagnie is vertrokken voor 3 dagen rust in de barakken van Zoutenaaie. We hebben 2 uur gemarcheerd, doorheen alles. Het had lichtjes gevroren. We zijn gelogeerd in vroegere paardenstallen, die hadden dienst gedaan voor de cavalerie. Het was er vreselijk, het leek wel een mesthoop en de omgeving was degoutant. In de namiddag opkuis van de barakken. Voor de oorlog stonden er in het dorp Zoutenaaie 5 huizen en er waren 27 inwoners. ’s Avonds vroeg naar bed. Ik slaap bij de mannen.