11 januari

Ik vertrek naar G.G. Vicogne (Grande Garde). De wegen zijn in een echte modderpoel herschapen. Bij elke stap kleeft een nieuw pak klei aan de schoenen. Menig zwaar beladen soldaat glijdt uit en valt. In de duisternis komen we vuil, zwaar, grof en geheel gesteld om te lijden bij Viconia aan. Ik tref er een nieuwe, heel vochtige P.S. (Poste Sanitaire) aan. Net als we aankomen beginnen de Duitsers de passerelle te beschieten met mitrailleurs, zo hevig dat de hele compagnie zich plat moet neerwerpen. Na vijf minuten houdt het vuren op en kunnen onze mannen verder. Men komt me melden dat er op honderd meter twee gewonden zijn. Ik ga ze in de pikdonkere nacht naar best vermogen verzorgen en stuur er één naar het hospitaal: Gaston Liernaak, 1ste Esk.,  2de Lansiers, kogel in de bovenbil. Dartois, de andere, kan zijn dienst verderzetten.

3 januari

In Zoutenaaie maak ik in een onbewoond huisje mijn paillasse (strozak) op voor een week. De ruiten zijn al stuk, de sneeuw en de kou bijten fel in mijn ‘appartement’. De manschappen leggen in Roesdamme een nieuwe verdedigingslijn aan.

​1 januari

Jozef komt me bezoeken en brengt een ferme kalkoen mee, waarmee hij natuurlijk meer dan welkom is. Samen gaan we Jules een gelukkig nieuwjaar wensen en we drinken met hem een lekker glas op zijn spoedig herstel. Paul De Mont is er ook bij en je kunt je voorstellen hoe er over thuis wordt gepraat.