In Nouvelle-Eglise ben ik bij de burgemeester op kantonnement. Bijna om de veertien dagen krijg ik nieuws van Anna, ik antwoord langs dezelfde bron. Jules betert altijd maar en ik ga hem elke zaterdag bezoeken. De arme Paul De Mont lijdt verschrikkelijk, zijn wonden liggen rauw bloot om ze voortdurend te kunnen reinigen. De koorts blijft rond 39° tot40°hangen en dit alles verzwakt hem erg. Hij is zo tevreden als ik hem ga bezoeken en hem moed inspreek. Hij gelast mij ook met zijn correspondentie, vooral naar Le Puy. De brieven die ik van daar terugkrijg, zijn echt ontroerend. Die mensen beminnen Paul als hun eigen kind. Hetzelfde kan ik getuigen voor Jules vanwege zijn marraine.
RSS-feed
