25 oktober

Op weg naar Diksmuide trekken we doorheen Lampernisse. De dorpskerk is totaal vernietigd, alleen een hoop stenen blijft over. Van Lampernisse leidt een houten pad ons door de velden tot aan de Oude Barrière op het kruispunt van de weg naar Pervijze en de weg van Lo naar Diksmuide.
​Vanaf dat punt kom je in gangen die je doorheen Kaaskerke tot bij de eerste linie brengen. Hier wordt voortdurend geschoten. De kogels fluiten in alle richtingen, de vuurpijlen verblinden je, je botst tegen alle soorten hindernissen, je komt afgeloste infanteriemannen tegen die beladen zijn als ezels. Het is bijna onmogelijk om in de smalle gang een tegenligger te kruisen. Heb je het ongeluk naast de passerelle te trappen, dan ben je nat en bemodderd tot aan de knieën. Je vloekt en je gromt. Uiteindelijk beland ik in mijn schuilplaats tegen de IJzeroever in het midden van de sector. Ik zit van kop tot teen onder het slijk. Tijdens de nacht verzorg ik Louis Silverrams van de 1ste eskadron, die door een kogel in de voorarmwerd getroffen.

 24 oktober

​We worden aangeduid voor de ondersector Noord bij Diksmuide (omgeving Dodengang). We logeren een nacht in de barakken van Kruis Abeele.

20 oktober

​ Ik ontmoet Philemon (Lievens, neef) die er erg triestig bijloopt, want hij heeft slecht nieuws ontvangen over zijn vrouw. Bij het springen over een sloot maak ik een slechte val met mijn paard. Van Nancy is de rechterknie gezwollen en ze is voor verschillende dagen buiten dienst.

15 oktober

We gaan kantonneren in Cappelle-Brouck. Ik logeerbij rentenierPas.
Vanaf dat punt kom je in gangen die je doorheen Kaaskerke tot bij de eerste linie brengen. Hier wordt voortdurend geschoten. De kogels fluiten in alle richtingen, de vuurpijlen verblinden je, je botst tegen alle soorten hindernissen, je komt afgeloste infanteriemannen tegen die beladen zijn als ezels. Het is bijna onmogelijk om in de smalle gang een tegenligger te kruisen. Heb je het ongeluk naast de passerelle te trappen, dan ben je nat en bemodderd tot aan de knieën. Je vloekt en je gromt. Uiteindelijk beland ik in mijn schuilplaats tegen de IJzeroever in het midden van de sector. Ik zit van kop tot teen onder het slijk. Tijdens de nacht verzorg ik Louis Silverrams van de 1ste eskadron, die door een kogel in de voorarm werd getroffen.

In een brief naar zijn vrouw schrijft Maurice Lievens: 

​“ Ik lag verleden week goed te slapen als ik opeens eene karwieteling tussen mijn schouders en mijn hals gewaar wierd. Ik wil mij daar krabben, nog half in slaap zijnde en mijn hand valt op eene groote rat die dat warm plaatsken daar gevonden had en er op gemak wou rusten. Ik heb ze nen goede neep gegeven en tegen den muur geslingerd. Ze was dood, maar ik en heb van gans den nacht geen oog meer kunnen toedoen.”