We vertrekken voor de sector Noordschote – Steenstrate die we samen bezetten met de IIde Divisie. Voor ons ligt het XXIIIste Duitse Reservekorps met veldartillerie en zware houwitsers. Twee Duitsers, die in onze sector gevangengenomen werden, waren helemaal gekleed in een ondoordringbare, waterbestendige uitrusting met masker, wat de totale onderdompeling toelaat. Zij waren door onze linies gestoten, maar onmiddellijk daarna aangehouden. Naar eigen zeggen was het hun bedoeling zich in een granaattrechter te verbergen achter onze linies. Daar zouden ze notities nemen over de plaats van onze mitrailleurs en onze waarnemingsposten. Daarna zouden ze dwars door de inundatie naar hun eigen posten zijn teruggekeerd. Zij bevestigden dat deze list al was geslaagd in de Britse sector. De Duitsers vóór ons beschikken over stevige betonnen bunkers en tien mitrailleurs per compagnie. In het midden van onze sector bevindt zich de beruchte stelling van het Veermanshuis. Twee Russen zijn weggevlucht uit de Duitse linies, waar zij gedwongen waren te werken. Ze zijn uit Siberië afkomstig. Zij liepen in onze richting en riepen: ‘Rousky! Rousky!’ en maakten kruistekens. De Duitsers namen ze onder vuur en onze soldaten ook. Een van hen raakt in de dij gewond door een kogel, maar slaagt er toch in tot bij ons te raken. Ze verklaren dat bij de Duitsers recht voor ons 430 Russen moeten werken. Het is schandalig. Een officier van het Groot Hoofdkwartier ondervraagt hen. Tatichvilly, een van onze onderofficieren, is tolk. Er wordt een verslag opgemaakt. We bevinden ons in de ondersector Noord van de sector Steenstrate. Voor het ogenblik is het er kalm. De Ieperlee en een smalle langwerpige waterstrook scheiden ons van de Duitsers. In de vooruitgeschoven post kun je de Duitsers horen praten, vloeken en werken. Van Anna ontvang ik een brief, die ze op 13 november 1915 verstuurde.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
November 2018
|