31 maart
​
Pasen. Het is de vierde keer dat ik deze dag in ballingschap doorbreng, zonder te durven hopen dat het de laatste zal zijn. Wie zou dit ooit geloofd hebben op 3 augustus wanneer ik afscheid nam van jullie, mijn twee geliefden. Wat voor een leven heb ik sindsdien geleid; wat een lichamelijk en psychisch leed ! Het moet natuurlijk van jullie kant hetzelfde zijn geweest. Ik vraag me soms af of we elkaar nog zullen terugzien. De gevaren van de oorlog nemen dag op dag toe, en men is niet meer in veiligheid in de achterlinie dan aan het front, nu men begint de steden te bombarderen op een afstand van 120 kilometer. We zijn er nu slechter aan toe dan we ooit zijn geweest.
Van de ene kant bezet de vijand in Frankrijk de steden Albert en Montdidier die hij nog niet had bezet; van de andere kant moesten veel dorpen evenals Veurne geëvacueerd worden, omdat ze dagelijks gebombardeerd zijn. Onze frontbakkerij, geïnstalleerd in de duinen, is geraakt en moet zich verder naar achter vestigen met als gevolg dat men gedurende enkele dagen niet zoveel broden kan bakken als vroeger en dat we ons zullen moeten tevredenstellen met een rantsoen van 400 gr. brood, in plaats van 750 gram zoals het was. Adinkerke, De Panne, Roesbrugge liggen dagelijks onder het vuur van de vijand. Maar wanneer de kwaal op zijn hoogtepunt is zal misschien de genezing komen. Indien ons offensief kan slagen zullen we misschien meer dan ooit in vrede kunnen leven.
Het is 17 uur en boven ons hoofd barst het eerste onweer van het jaar uit; de bliksem flitst door de wolken, de donder rommelt en het water valt in een stortvloed neer. Zou het weer zich verwaardigen om een bondgenootschap met ons te sluiten, en zal het helpen om het offensief van de Pruisen te stoppen? Dat is het grote probleem van het kritische moment dat we meemaken.

28 maart
​
Ik ben deze namiddag naar Krombeke gegaan om er het hospitaal te zien dat ik er moet betrekken en om overeen te komen met de Engelse dokter die het beheert. Met dat doel ben ik naar het kasteel ‘La Loire’ gegaan, van de graaf van Bergendijk, waar de hoofdgeneesheer van het legerkorps logeert. Deze eigendom is immens en de Britten hebben er een echte stad opgebouwd. Wij hebben een akkoord bereikt over het hospitaal en ik zal er waarschijnlijk op dinsdag 2 april bezit van nemen.

26 maart
​
De 1ste sectie (1ste S.H. Charles Léotard) die op tien minuten van mij was ingekwartierd, heeft plots het order gekregen om de 4de D.I. te vergezellen die de Engelsen gaat aflossen in de sector van Boezinge[1], waarschijnlijk om aan dezen toe te staan om het Britse leger te gaan versterken dat bij de Somme vecht. Misschien zullen we binnen enkele dagen dezelfde weg volgen. Dit zijn dus de lotgevallen van de oorlog. Zal de strijd die zich nu voltrekt op het Engelse front het begin van het einde zijn? Zullen wij de overwinnaars zijn wanneer het uur van de tegenaanval zal slaan? Wij hopen het, want we hebben allen haast om onze dierbare families terug te zien. Hoe verlang ik ernaar om mijn lieve vrouw en lieve dochter in mijn armen te nemen van wie ik zelden nieuws ontvang. Met welke vreugde zou ik mijn dierbare moeder terugzien!


[1] Vanaf 30 maart 1918 wordt de sector NIEUWKAPELLE toegewezen aan de 10de Infanteriedivisie, de sector BOEZINGE wordt toegewezen aan de 4de  Infanteriedivisie.
 

25 maart
​
We vernemen dat de vijand 210 mm obussen heeft gelanceerd op Parijs, zijnde op een afstand van 120 km. Het is ongelofelijk!
De ganse dag en nacht rommelt het kanon rond ons en de projectielen vallen in onze buurt. Terwijl deze ontploffen schudden ze ons uit ons bed. Dit heen en weer wiegen is goed voor degenen die aan slapeloosheid lijden.

24 maart
​
Gisteren heb ik afscheid genomen van de lieve familie Macke-Rabon. Ik ben deze morgen vertrokken en ben om 8.30 u. op mijn bestemming gekomen. Mijn lazaret is vrij goed, en mijn kamer is voldoende comfortabel. Ik kan ongeveer 120 zieken en gewonden hospitaliseren (hieronder het plan van mijn ambulancedienst (2de S.H. van het 4de Linie). In mijn kamer bevindt zich een nest met zwaluwen. Hoe zijn ze daar kunnen binnenkomen…

23 maart
​
We zullen Warhem morgen verlaten om naar de sector van Lo te gaan (Nieuwkapelle). Ik zal mijn sectie (2de S.H.) installeren in het Lazaret Marie-José in Saint-Riquier[1] nabij Hoogstade.
 


[1] Sint-Rijkers

22 maart
​
De obussen die de vijand ons gisteren toegestuurd heeft en die ze ons vandaag nog altijd sturen bereikt het aantal van 350.

21 maart
​
Gisteravond en ’s nachts hebben de bandieten zich goed vermaakt. Duinkerke en Bergues hebben het bezoek ontvangen van de moordenaars uit de lucht. ’s Nachts heeft het kanon op een ongewone manier gerommeld. Alle Belgische dorpen die nog niet bezoedeld zijn door de vijand, zijn bestookt met obussen. Sinds deze morgen en zelfs op dit moment vallen de obussen in het rond, en niettemin bevinden we ons op 30 kilometer van het front. Ik verneem dat gisteren tijdens een bombardement op Wulpen een obus op de pastorij is gevallen en er majoor Bontinel heeft gedood die er logeerde. Mijn geliefden zullen dus niet meer het huis kunnen zien waar mijn oorlogskruis op mijn borst is gespeld.

20 maart
​
De vijand heeft al de Belgische dorpen gebombardeerd die onbezet zijn gebleven. Dat hij zo handelt betekent dat men hem ergens goed pijn heeft gedaan. Het is over het algemeen op deze manier dat we te weten komen dat hij goed geknepen is geweest.
 

19 maart
​
Ondanks het slechte weer dat vandaag woedde, is Jules me met de fiets komen opzoeken. Hij is bij mij gebleven tot 16.30 uur. Onnodig te zeggen wat het onderwerp van ons gesprek was. 

17 maart
​
Wij hebben vandaag ons eerste openluchtconcert gehad door het muziekkorps van de 8ste Linie. Het was vandaag de dag van de eerste communie, wat aan het dorp[1] een heel andere aanblik geeft dan wat we gewoon zijn te zien.


[1] Warhem

15 maart
​
Ik heb deze morgen een lezing gehouden over de kinderjaren van Chateaubriand. Volgens de inlichtingen die ons bereiken zal onze divisie de sector van Lo betrekken.

13 maart
​
De lente heeft stellig zijn opwachting gemaakt, het is werkelijk warm. Nochtans vriest het ’s nachts altijd een beetje. Men spreekt van onze nakende terugkeer naar de linies.

10 maart
​
Het weer is sinds enkele dagen schitterend en ik profiteer er van om enkele kleine wandelingen te maken. Gisteren ben ik naar de officierenwinkel in Adinkerke geweest om er zakdoeken, handdoeken en kaki hemden te kopen. We zetten onze uurwerken een uur vooruit.

7 maart
​
Deze namiddag ben ik naar Bergues gegaan dat een uur van hier ligt. Er zijn enkele oude monumenten die de moeite waard zijn om te bekijken. Zoals overal waar ik passeer, heb ik een collectie zichtkaarten gekocht voor Augusta. Ik bezit er reeds een vrij groot aantal en een beetje van alle streken.