30 november
​
Gisteravond zijn Oostvleteren en Alveringem door bommen getroffen. Er zijn slachtoffers in de eerste gemeente: een dode en vier gewonden. De Fransen hebben ons ’s morgens verlaten, we zijn dus onze eigen meester. Luitenant-generaal Michel is me komen uitnodigen om morgen woensdag met hem te dineren in zijn hoofdkwartier.

29 november
​
Eindelijk kan ik mijn kamer betrekken. In de namiddag was ik geïnstalleerd. Ik ben er zeer goed.

24 november
​
Ik ontvang een brief van een dame, Marguerite Dethey, die me enkele nieuwtjes geeft over mijn dierbare familie. Hoe lovend is zij over mijn twee geliefden en vooral over mijn kleine Augusta. Na het portret dat ze mij geschetst heeft, groeit mijn verlangen nog om hen terug te zien. Wanneer zal het zijn? Oostvleteren dat wij enkele dagen geleden achtergelaten hebben heeft een obus van een groot kaliber op zich gekregen. Hij is in een rapenveld gevallen zonder slachtoffers of schade te veroorzaken.

22 november
​
Wij betrekken nog altijd onze voorlopige lokalen, aangezien de Fransen de plaatsen die onze definitieve moeten zijn nog steeds niet verlaten hebben.

19 november
​
Ik heb deze namiddag Oostvleteren voor Linde verlaten en betrek er voorlopig een kamer in een barak, in afwachting dat deze vrijkomt die voor mij is bestemd. Wat een hel is deze sector! Het kanon braakt er zonder ophouden, van ’s morgens tot ’s avonds en van ’s avonds tot ’s morgens. Wij hebben reeds talrijke verliezen. Doden, gasslachtoffers, gewonden, zieken en gevangenen.

18 november
​
Ik ontvang een kaart van mijn twee liefsten. Hoezeer heeft me dit deugd gedan! Vooral op dit moment waarop ik geen eigen logement heb. Het portret van mijn klein Augustake heeft me niet bereikt, en ik betreur het op bittere wijze. Wanneer zal ik hen dan alle twee terugzien. Hoe lang duurt dit! Hoe lang duurt dit!

15 november
​
Na onze twee voertuigen uit de modder te hebben gehaald verlaten we Killem om 11 uur om naar Oostvleteren te reizen. Deze route verliep zonder moeilijkheden. Wij komen er aan rond 16 uur. Ik logeer bij een brouwer en betrek er een grote kamer waar ik een bed heb dat er aan beantwoordt. Hier zijn alle huizen, tenminste de grootste meerderheid, verlaten door hun bewoners, die bij het verlaten van het dorp al hun meubelen hebben meegenomen. Deze gemeente bevindt zich dicht bij de frontlinies en moest geëvacueerd worden. Sinds de Pruisen zijn teruggedrongen, komen de mensen nochtans terug. Maar wat een modder, en hoe gehavend ligt er alles bij!
Ik krijg het bericht dat ik niet hier zal blijven, dat mijn sectie de barakken van Linde[1] zal betrekken. Ik wacht dus op het bevel voor het vertrek. Dat kan voor morgen zijn.


[1] Liessens bedoelt waarschijnlijk de buurt van Westvleteren waar zich een gehucht Linde bevond.

14 november
​
Bevel om in te kwartieren in Killem[1]. Wat een traject en wat een dag! Wij zijn om 7 uur vertrokken en rond 10.30 uur bevonden we ons voor Bergues[2]. Tot hier was alles goed verlopen! Onze tegenslagen begonnen daarna. Verbod om deze stad door te trekken, wat ons verplichtte tot een grote omweg en ons langs verschrikkelijke wegen op een smalle steenweg bracht waarvan een deel langs de berm ingenomen was door een Franse autocolonne. Onze zware camions moesten dus langs de tegenover liggende berm passeren en liepen een voor een in de modder vast. Wij brachten uren door met ze uit deze weerzinwekkende modder te trekken. Rond vier uur (16 uur) konden we onze reis verderzetten. Toen we rond 19 uur aankwamen in de buurt van Killem was de weg die er naar toe liep verstopt door een omgekeerde auto. We moesten dus rechtsomkeer maken en een andere weg zoeken. Hier liepen onze wagens opnieuw vast in de modder. En rond twee uur ’s morgens bereikte de kolonne Killem, nadat we twee zware camions in de modder achterlieten. Ik ben gelogeerd bij een bakker en heb er een tamelijk behoorlijke kamer.


[1] Franse gemeente nabij de Belgische grens in de buurt van Hondschote.

[2] Sint-Winoksbergen

12 november
​
Wij zijn nu in Loon-Plage. Ik heb mij bij Tops geïnstalleerd die eveneens gemobiliseerd is. Ik heb er een zeer mooie kamer die ik twee dagen zal betrekken. De dame is een zeer vriendelijke persoon, evenals haar schoonvader die gevlucht is uit Cambrai en voor het ogenblik bij haar woont. ’s Avonds maken wij wat muziek.

10 november
​
Door een tegenbevel zullen we noch vandaag noch morgen vertrekken. Maar het concert is in elk geval verschoven naar 2 december. Voordracht over de voorhistorische mens.

9 november
​
Wij maakten ons klaar om 9 uur naar Boulogne te gaan, wanneer een telegram ons dringend naar het divisiehoofdkwartier oproept. Onmiddellijk zijn we vertrokken naar onze respectievelijke kwartieren. Ik verneem dat we morgen de 10de naar het front zullen vertrekken.

8 november
​
Ik ben deze morgen met de generaal en mevrouw Michel naar Boulogne gegaan. ’s Middags werd aan tafel meermaals de naam van mevrouw Theys uitgesproken. Ik vernam dat zij de vrouw was met deze naam die ik in Brasschaat had gekend tijdens het begin van de campagne, en die zich nu in Wimereux kwam installeren. ’s Namiddags ben ik haar een tegenbezoek gaan brengen voor het bezoek dat zij me op 7 oktober 1914 had gebracht in Oostende. Samen met haar dochters waren ze verheugd me terug te zien. Ik heb met hen thee gedronken en ik heb hen beloofd hen terug op te zoeken bij mijn volgend bezoek aan Wimereux dat zal plaatsvinden op zondag 11 november. Want wij moeten op die dag op deze plaats een concert houden. Deze mensen hebben een goede herinnering van mij bewaard, net zoals ik van hen. ’s Avonds is er een diner bij mevrouw Michel.

7 november
​
Deze morgen rond 10 uur heeft generaal Michel me opgezocht met zijn auto om me mee te nemen bij zijn familie in Wimereux. De dames waren blij om me terug te zien, en het onthaal kon niet hartelijker geweest zijn. We hebben de namiddag deels in Boulogne deels thuis doorgebracht. ’s Avonds hebben wij een uitstekend diner bijgewoond bij mevrouw Roeul. 

6 november
​
Zesde voordracht over ‘De oorsprong van de aarde etc.’