3 augustus
​
Het weer wordt mooi en we besluiten om met de tandradbaan een uitstap te maken naar de Mont Le Revard. De toppen zijn omhuld met wolken die steeds andere formaties vormen en die naar de valleien zakken. Op een bepaald moment komen we boven die wolken uit die we zien zweven onder ons. De weg klimt en passeert onder bruggen, naast kastanjebomen en wijngaarden. Het zicht op de vallei en de stad AIX, het meer van Bourget en de bergen is bewonderenswaardig. Hoe meer we klimmen hoe verrukkelijker het panorama wordt. Op de top is het wonderschoon. We bevinden ons daar op 1.568 m. Na daar een veertigtal minuten gebleven te zijn en een paar foto’s genomen te hebben, keren we langs dezelfde weg terug en zijn juist op tijd om te middagmalen. In het hotel vinden we Edgard die in de voormiddag is aangekomen. Vanaf dat moment zijn we steeds met drie bij onze uitstappen.
’s Middags gaan we naar het meer van Bourget en nemen daar plaats in een gemotoriseerde kano, de “Mousse II”. We zijn met 39 om de oversteek te maken en de abdij van Hautecombe te bezoeken. Het meer is zeer mooi blauw en de oevers zijn interessant. We bezoeken de abdij en worden rondgeleid door een monnik. Men toont niet het klooster zelf maar alleen de kerk en de appartementen die de hertogen van Savoie af en toe gebruikten. Het was, zoals u wel weet, door een volksraadpleging in 1860 dat de Savoie aangehecht werd aan Frankrijk, na de dood van de laatste hertog Charles-Felix. Het is in de kerk van Hautecombe dat verschillende prinsen en prinsessen van het huis Savoie begraven werden en waar de grafmonumenten door de bezoekers bewonderd worden. Ze zijn allemaal uit wit Carraramarmer gemaakt. Ook de kerk op zich is heel mooi. Tussen alle bezienswaardigheden (grafmonumenten, schilderijen, beelden) ziet men er een christus die uit één groot stuk ivoor is gebeeldhouwd en dan nog wel door een 15de-eeuwse Belgische artiest, genaamd Duquesnoy. Ook nog een ander mooi beeld van de koningin Marie-Christine in wit marmer. In dit beeld waar de Italiaanse artiest 8 jaar aan werkte, wordt het velours, het kant, het leder van haar schoeisel en haar handschoenen in de marmer geïmiteerd. Na de kerk bezoekt men de appartementen die nog in de staat zijn zoals hun laatste bewoners ze gelaten hebben. Aan het einde van ons bezoek houdt onze gids ons alle drie tegen en geeft ons als souvenir van ons bezoek een reproductie van onze landgenoot.
Terugkeer naar Aix met hetzelfde middel en bezoek van de stad en het park. Vermoeid blijven we ’s avonds in het hotel om het goede nieuws van het front te lezen. De Fransen hebben Soissons veroverd en maken daardoor een grote vooruitgang. Zo kunnen we het vijfde oorlogsjaar ingaan met een vertrouwen dat zeer groot geworden is. Het is vandaag 4 jaar geleden dat ik mijn lieve familie verlaten heb   en de scène van mijn vertrek die ik mij herinner, gezeten op het mooie terras van het hotel doet mij melancholisch worden.

2 augustus
​
Eindelijk AIX! Nog altijd in de regen begeven we ons naar Hotel Terminus waar men ons een kamer voor twee geeft. Alle hotels zitten er vol, we zien vooral veel Amerikaanse soldaten. Na ons opgefrist te hebben maken we een wandeling in de stad. Ze lijkt ons triestig door de weersomstandigheden. We zien niemand, ook al zegt men ons dat de stad overvol is.
Na het middageten dat verre van fameus is (vooral het brood is slecht) en ondanks de regen maken we een uitstap naar het meer van Bourget. Nog altijd dezelfde verlatenheid! Op het meer is er geen beweging. Het landschap moet prachtig zijn in de zon, we zullen het terugzien. Teruggekeerd in de stad houdt het op met regenen en het weer wordt beter. We maken een nieuwe wandeling door de stad. Aix is zeer mooi, de belangrijkste monumenten staan op mijn kaarten. Na het avondeten gaan we naar de bioscoop en rond 23u30 keren we terug om te slapen.

1 augustus
​
Onze plaatsen voor de nachttrein in het station “gare de Lyon” zijn gereserveerd en onze koffers werden in het bagagedepot achtergelaten. Wij gaan uiteen maar we geven mekaar rendez-vous om 17 u voor de Opera. Ik breng een bezoek aan Désiré De Bodt die ik bij hem thuis vind samen met zijn echtgenote en zijn jongste zoon Edgard. Zoals altijd werd ik er heel warm ontvangen. Omdat zij ook op het punt stonden om af te reizen naar Aix-Les-Bains dineerden we op restaurant. Daar werd beslist dat Edgard ons zou vergezellen bij onze reis en dat hij ons overmorgen zou ontmoeten in Aix. Désiré en zijn zoon vergezelden mij naar mijn ontmoeting. We dronken nog samen een glas en om 20u35 vertrokken we naar Aix-Les-Bains.
De trein vertrekt stipt maar stopt ineens voor Montereau want daar had zich een ontsporing voorgedaan tijdens de dag. Zeer traag vervolgen wij onze weg en komen in Aix aan met twee uur vertraging. We hebben in de trein geslapen maar vanaf Dijon scheen de zon zodat wij het landschap konden zien. Wij rijden in een vallei omgeven door hoge bergen die mooier werden naargelang we het doel van onze reis naderden. Spijtig genoeg regende het wat een groot deel van de charme wegnam.