Het is zo lang geleden dat ik nog iets heb vernomen van mijn teergeliefden. Dat is niet hun fout, maar wel van die vermaledijde Pruisen, die ons het nieuws van onze families onthouden, in de hoop ons daarmee te ontmoedigen. Ze vergissen zich deerlijk, want zoiets wakkert onze haat alleen maar aan. Als we ooit de gelegenheid krijgen bij hen binnen te trekken, zullen er velen zijn die nooit nog iets zullen schrijven.