11 november
Er wordt gezegd dat de wapenstilstand getekend is, maar officieel weten we van niets. Men laat ons compleet in het ongewisse over de evenementen. Sedert 3 dagen hebben er geen kranten meer bereikt. De winkels zijn leeg, voedsel ontbreekt. Als deze huidig regering België zal moeten reorganiseren beklaag ik ze. Deze heren bekommeren zich helemaal niet om het leger. Ze hebben geen tijd zich daarmee bezig te houden, want ze zijn gans de tijd bezig voor zichzelf kronen te vlechten, maar we zijn verre van bereid hen die te gunnen.
Geduld! De oorlog is misschien wel gedaan, maar ernstige zaken zouden bij ons wel eens de kop kunnen opsteken. Ze hebben er alles aan gedaan om revolutionairen van ons te maken.
De wapenstilstand is getekend, zegt men?
Nochtans is er bij de soldaten geen vreugde te bespeuren. Hetzelfde geldt voor ons. Wat mijzelf betreft, weet ik niet wat ik gewaarword, maar het is verre van de tevredenheid die ik verwachtte. Ik voel me eerder triestig. Ik begin te beven wanner ik aan mijn land denk, want ik weet in wiens handen ons lot ligt. De bevolking van Aalter die ondertussen al 2 weken bevrijd is, wacht nog steeds op de eerste zending van levensmiddelen. De post functioneert ook nog niet. Als dat geen wanbeheer is? Arm België, eindelijk bevrijd van de Pruisische gesel, maar zal het nu beter gaan? Ik twijfel sterk of de mijnen nog in hun levensonderhoud kunnen voorzien.
15 uur: Ik verneem officieel dat de wapenstilstand getekend is en dat de vijandelijkheden om 11 uur deze voormiddag gestopt zijn. Eindelijk is het beest geslacht, de nachtmerrie is ten einde, de wereld herademt. De moffen moeten zich schandelijk in hun krochten terugtrekken. Zij die dachten Europa te kunnen domineren, keren nu naar huis terug, met hangende pootjes, nadat ze de meest vernederende voorwaarden hebben ondertekend. Wat een duik voor de bloeddorstige Kaiser! Niet alleen spat zijn droom uiteen om keizer van het Westen te zijn, ook zijn eigen troon is gevallen. Hij is met zijn ganse familie naar Holland gevlucht.
Gedaan met de Hohenzollerns, ze verdwijnen voorgoed in de nacht. Ze worden echter niet genoeg gestraft, want het kan toch niet dat ze in vrijheid kunnen leven, terwijl ze duizenden wezens hebben laten afslachten. Hondsdolle dieren worden niet vrij losgelaten, ik hoop dat hij zijn dagen verder zal moeten slijten op een of ander onbewoond eiland. Echter niet op Sint-Helena, want hij zou zich de gelijke van Napoleon kunnen wanen, daar waar hij er slechts een bleke karikatuur van is.
Wat het Duitse volk en hun trawanten betreft: ze moeten gedurende eeuwen boeten voor wat ze hebben aangericht. De geallieerden kunnen nooit streng genoeg zijn voor hen. Ze kunnen misschien de materiële schade vergoeden, maar ze kunnen de doden niet weer tot leven wekken.
Wat een triomf en glorie voor ons Belgen! Zonder ons zouden de Teutoonse horden geslaagd zijn in hun opzet. Daar is gans de wereld het over eens. We zijn met recht en reden fier op onze nationaliteit, en België zal zonder twijfel een markante plaats bezetten in de Liga der Naties. Dankzij onze overwinningen hebben we onze plek onder de zon verdiend. Het keurslijf van de neutraliteit is nu ver weg, wij zullen zelf wel beslissen aan wie we onze vriendschap, zowel als onze haat zullen verbinden. Niemand hoeft ons nog te beschermen. Door ons lijden zijn we volwassen geworden en kunnen we voor onszelf zorgen.
Vanaf nu gaan we een gezuiverde lucht opsnuiven. Binnenkort zal ik de armen van lieve echtgenote en kind de vier miserabele jaren trachten te vergeten. Maar ik zal er ook o toezien om de haat over te dragen op mijn nakomelingen en de minachting voor alles wat Duits is. Die sentimenten zal ik met alle middelen in stand proberen te houden. Dat de moffen door de eeuwen heen mogen verdoemd blijven.
Voor ons eindigt de oorlog positief. Wij zijn er vanaf gekomen met wat lichte wonden, maar voor veel van onze vrienden is dat helaas niet het geval. Hoeveel zijn er niet overleden of verminkt?
Ondanks de regen is de muziekkapel van het 19de linieregiment uitgegaan in de enige straat van het dorp. Veel soldaten getooid met kleine vlaggetjes volgden al zingend en dansend. Vanavond worden er her en der allerhande vuurpijlen afgeschoten ter vervanging van vuurwerk.
Er wordt gezegd dat de wapenstilstand getekend is, maar officieel weten we van niets. Men laat ons compleet in het ongewisse over de evenementen. Sedert 3 dagen hebben er geen kranten meer bereikt. De winkels zijn leeg, voedsel ontbreekt. Als deze huidig regering België zal moeten reorganiseren beklaag ik ze. Deze heren bekommeren zich helemaal niet om het leger. Ze hebben geen tijd zich daarmee bezig te houden, want ze zijn gans de tijd bezig voor zichzelf kronen te vlechten, maar we zijn verre van bereid hen die te gunnen.
Geduld! De oorlog is misschien wel gedaan, maar ernstige zaken zouden bij ons wel eens de kop kunnen opsteken. Ze hebben er alles aan gedaan om revolutionairen van ons te maken.
De wapenstilstand is getekend, zegt men?
Nochtans is er bij de soldaten geen vreugde te bespeuren. Hetzelfde geldt voor ons. Wat mijzelf betreft, weet ik niet wat ik gewaarword, maar het is verre van de tevredenheid die ik verwachtte. Ik voel me eerder triestig. Ik begin te beven wanner ik aan mijn land denk, want ik weet in wiens handen ons lot ligt. De bevolking van Aalter die ondertussen al 2 weken bevrijd is, wacht nog steeds op de eerste zending van levensmiddelen. De post functioneert ook nog niet. Als dat geen wanbeheer is? Arm België, eindelijk bevrijd van de Pruisische gesel, maar zal het nu beter gaan? Ik twijfel sterk of de mijnen nog in hun levensonderhoud kunnen voorzien.
15 uur: Ik verneem officieel dat de wapenstilstand getekend is en dat de vijandelijkheden om 11 uur deze voormiddag gestopt zijn. Eindelijk is het beest geslacht, de nachtmerrie is ten einde, de wereld herademt. De moffen moeten zich schandelijk in hun krochten terugtrekken. Zij die dachten Europa te kunnen domineren, keren nu naar huis terug, met hangende pootjes, nadat ze de meest vernederende voorwaarden hebben ondertekend. Wat een duik voor de bloeddorstige Kaiser! Niet alleen spat zijn droom uiteen om keizer van het Westen te zijn, ook zijn eigen troon is gevallen. Hij is met zijn ganse familie naar Holland gevlucht.
Gedaan met de Hohenzollerns, ze verdwijnen voorgoed in de nacht. Ze worden echter niet genoeg gestraft, want het kan toch niet dat ze in vrijheid kunnen leven, terwijl ze duizenden wezens hebben laten afslachten. Hondsdolle dieren worden niet vrij losgelaten, ik hoop dat hij zijn dagen verder zal moeten slijten op een of ander onbewoond eiland. Echter niet op Sint-Helena, want hij zou zich de gelijke van Napoleon kunnen wanen, daar waar hij er slechts een bleke karikatuur van is.
Wat het Duitse volk en hun trawanten betreft: ze moeten gedurende eeuwen boeten voor wat ze hebben aangericht. De geallieerden kunnen nooit streng genoeg zijn voor hen. Ze kunnen misschien de materiële schade vergoeden, maar ze kunnen de doden niet weer tot leven wekken.
Wat een triomf en glorie voor ons Belgen! Zonder ons zouden de Teutoonse horden geslaagd zijn in hun opzet. Daar is gans de wereld het over eens. We zijn met recht en reden fier op onze nationaliteit, en België zal zonder twijfel een markante plaats bezetten in de Liga der Naties. Dankzij onze overwinningen hebben we onze plek onder de zon verdiend. Het keurslijf van de neutraliteit is nu ver weg, wij zullen zelf wel beslissen aan wie we onze vriendschap, zowel als onze haat zullen verbinden. Niemand hoeft ons nog te beschermen. Door ons lijden zijn we volwassen geworden en kunnen we voor onszelf zorgen.
Vanaf nu gaan we een gezuiverde lucht opsnuiven. Binnenkort zal ik de armen van lieve echtgenote en kind de vier miserabele jaren trachten te vergeten. Maar ik zal er ook o toezien om de haat over te dragen op mijn nakomelingen en de minachting voor alles wat Duits is. Die sentimenten zal ik met alle middelen in stand proberen te houden. Dat de moffen door de eeuwen heen mogen verdoemd blijven.
Voor ons eindigt de oorlog positief. Wij zijn er vanaf gekomen met wat lichte wonden, maar voor veel van onze vrienden is dat helaas niet het geval. Hoeveel zijn er niet overleden of verminkt?
Ondanks de regen is de muziekkapel van het 19de linieregiment uitgegaan in de enige straat van het dorp. Veel soldaten getooid met kleine vlaggetjes volgden al zingend en dansend. Vanavond worden er her en der allerhande vuurpijlen afgeschoten ter vervanging van vuurwerk.
