16 september
De postbode bracht me een mooie en lange brief van mijn twee geliefden, gedateerd op 7 augustus. Mijn vreugde was uiteraard groot, des te meer omdat ik sedert lang geen nieuws meer gehad had. Maar wat me tegenstaat is dat zij mijn brieven en kaartjes niet ontvangen. Wanneer zal het moment aanbreken dat we ons over de post geen zorgen meer moeten maken? Ik denk dat het niet lang meer zal duren. Nochtans zou ik geen vrede willen vooraleer we het land van de vijand zullen binnengetreden zijn om het dubbel en dik betaald te zetten wat zij ons hebben aangedaan en hen ook eens de lange jaren van scheiding te laten meemaken. Allen die ik er zal tegenkomen zullen voor altijd gescheiden worden, dar heeft elk van ons gezworen.
De komst van de postbode! Dat is altijd het meest interessante moment van de dag. Is hij het niet alleen die ons ander nieuws kan brengen dan dat over de oorlog? Hij is de schakel tussen onze families en mij. Wanneer hij aangekondigd wordt snelt iedereen hem tegemoet. Enkele ogenblikken later zitten ze in alle hoeken, een brief in de hand, ofwel zien we glimlachende gezichten van anderen die zich neervlijen. Ikzelf krijg niet zo veel brieven, en dan zijn het er nog meestal van de ene of de andere die smeekt om hem te helpen, of om voor hen een klacht in te dienen. De hartverwarmende brieven blijven een rariteit.
De postbode bracht me een mooie en lange brief van mijn twee geliefden, gedateerd op 7 augustus. Mijn vreugde was uiteraard groot, des te meer omdat ik sedert lang geen nieuws meer gehad had. Maar wat me tegenstaat is dat zij mijn brieven en kaartjes niet ontvangen. Wanneer zal het moment aanbreken dat we ons over de post geen zorgen meer moeten maken? Ik denk dat het niet lang meer zal duren. Nochtans zou ik geen vrede willen vooraleer we het land van de vijand zullen binnengetreden zijn om het dubbel en dik betaald te zetten wat zij ons hebben aangedaan en hen ook eens de lange jaren van scheiding te laten meemaken. Allen die ik er zal tegenkomen zullen voor altijd gescheiden worden, dar heeft elk van ons gezworen.
De komst van de postbode! Dat is altijd het meest interessante moment van de dag. Is hij het niet alleen die ons ander nieuws kan brengen dan dat over de oorlog? Hij is de schakel tussen onze families en mij. Wanneer hij aangekondigd wordt snelt iedereen hem tegemoet. Enkele ogenblikken later zitten ze in alle hoeken, een brief in de hand, ofwel zien we glimlachende gezichten van anderen die zich neervlijen. Ikzelf krijg niet zo veel brieven, en dan zijn het er nog meestal van de ene of de andere die smeekt om hem te helpen, of om voor hen een klacht in te dienen. De hartverwarmende brieven blijven een rariteit.
