2 augustus 1915
Ik ontvang een brief van mijn lieve Mélanie (gedateerd op 1 juni). Ze doet me een enorm plezier, te meer omdat ik geruime tijd zonder nieuws was. In de namiddag passeert de president van de Republiek in Calais.
(…)
Het is vandaag een jaar geleden dat ik mijn familie heb verlaten. Een jaar reeds! Hoe snel gaat de tijd voorbij, en wat voor gebeurtenissen zijn er sindsdien niet gebeurd! Hoeveel kameraden zijn er gedood en hoeveel mannen gesneuveld! Het is reeds een jaar geleden dat we Brussel verlieten, vervuld van vertrouwen en hoop. Een jaar geleden reeds dat we aanwezig waren bij de overhandiging van de vaandels aan het 2de, 3de, en 4de regiment Karabiniers, in dat schitterende Zoniënwoud en dat allemaal op een stralende zonnige dag. Hoeveel blijft er nog over van degenen die overlopend van enthousiasme de tricolore kleuren toejuichten !
De Gerlache, Van de Putte, Colsy, Stielemans, Picquet, Morkel, Blancgarin, Artan, Cammaerts, Van Damme en heel wat anderen zijn dood. Trichon, Guillaume, Van de Putte zijn gevangen samen met de dappere Vander Ghinste. Hoeveel gaan er nog sneuvelen voor dat mooie ideaal van vrijheid en onafhankelijkheid! Aan deze helden, aan deze verloren vrienden gaan vandaag mijn gedachten. Een brief van Françoise geeft me nieuws over mijn twee geliefden.
Ik ontvang een brief van mijn lieve Mélanie (gedateerd op 1 juni). Ze doet me een enorm plezier, te meer omdat ik geruime tijd zonder nieuws was. In de namiddag passeert de president van de Republiek in Calais.
(…)
Het is vandaag een jaar geleden dat ik mijn familie heb verlaten. Een jaar reeds! Hoe snel gaat de tijd voorbij, en wat voor gebeurtenissen zijn er sindsdien niet gebeurd! Hoeveel kameraden zijn er gedood en hoeveel mannen gesneuveld! Het is reeds een jaar geleden dat we Brussel verlieten, vervuld van vertrouwen en hoop. Een jaar geleden reeds dat we aanwezig waren bij de overhandiging van de vaandels aan het 2de, 3de, en 4de regiment Karabiniers, in dat schitterende Zoniënwoud en dat allemaal op een stralende zonnige dag. Hoeveel blijft er nog over van degenen die overlopend van enthousiasme de tricolore kleuren toejuichten !
De Gerlache, Van de Putte, Colsy, Stielemans, Picquet, Morkel, Blancgarin, Artan, Cammaerts, Van Damme en heel wat anderen zijn dood. Trichon, Guillaume, Van de Putte zijn gevangen samen met de dappere Vander Ghinste. Hoeveel gaan er nog sneuvelen voor dat mooie ideaal van vrijheid en onafhankelijkheid! Aan deze helden, aan deze verloren vrienden gaan vandaag mijn gedachten. Een brief van Françoise geeft me nieuws over mijn twee geliefden.
