Het is vandaag exact drie jaar geleden dat ik mijn lieve vrouw en kind heb verlaten. Drie jaar dat ik in ballingschap leef en om zo te zeggen zonder nieuws. Drie jaar ook dat wij ons op hetzelfde punt bevinden, en nog altijd niets dat ons toelaat om op korte termijn een verandering te verhopen. Onze aanval die zich enkele dagen geleden zo glansrijk heeft ingezet, is stilgevallen door het slechte weer.[1] Men zou zeggen dat alles tegen ons samenspant. Sinds dinsdag, en we zijn nu vrijdagavond, heeft het niet opgehouden met regenen. Ik vraag me af wat de toekomst ons brengt op het vlak van voeding. De tarwe ligt plat en de aardappelen staan onder water. Gaat zich bij de plaag van de oorlog ook nog de honger voegen? Wegens het verschrikkelijke weer is mijn reis naar de Haute Savoie ook uitgesteld.
Ik voeg bij deze notities enkele beoordelingen van de voornaamste Franse kranten met betrekking tot de rol die door België in deze wereldoorlog is gespeeld, dit naar aanleiding van de derde verjaardag van de inval van de Teutoonse horden in ons dierbaar en ongelukkig land.
[1] Liessens verwijst hier naar de zogenaamde Slag om Ieper die officieel op 31 juli 1917 van start ging.