Meer en meer laten de miseries van de oorlog zich gevoelen. Sedert enige tijd drink ik geen koffie meer, en ik voel me er veel beter bij., want het was daardoor dat ik zoveel last had aan de maag. Die pijn is nu volledig weg. Nu blijkt echter dat er niet voldoende melk meer is. Er is enkel nog geconcentreerde melk, en dat is voor iemand die niets anders drinkt toch niet hetzelfde. Ik zal nu beginnen met cacao te drinken, maar ik weet dat ik dat snel moe zal zijn. Wat moet ik anders doen? Ik zal ook afwisselen met thee. Ik hoop aldus te kunnen overleven tot het einde van deze catastrofe. Ik hoop dat het aan mijn teergeliefden niets ontbreekt. Dat is mijn grootste bezorgdheid.